EXPLOSIE VAN GELUK

‘Wilde je haar nog aanpakken!?’ vraagt de arts-assistent op vriendelijke maar urgente toon tijdens mijn derde perswee. ‘Nu al?’ roep ik vol ongeloof. ‘Dat kan niet!’ Maar het moment was toch echt daar: bij mijn derde perswee pakte ik vol verbazing mijn mooie lieve dochter aan en legde haar op mijn borst. De tranen rollen over mijn wangen en een stralende glimlach verschijnt op mijn gezicht. Mijn man en ik zijn vol verwondering over dit prachtige wonder. Ik roep het wel tien keer: ‘Wat een wonder! Wat een wonder!’

Vanaf mijn borst kijkt Sabeau me aan met haar lieve kraaloogjes. Gisteren vroeg ik me nog af of ik wel genoeg van haar zou kunnen houden, nu voel ik in mijn binnenste een explosie van geluk en liefde opwellen.

Dit compleet perfecte mensje kan alleen maar het werk zijn van onze allerhoogste Heer!

Enkele weken voor mijn bevalling ben ik nog werkzaam was als tolk gebarentaal, en tolk ik hoogzwanger een anatomieles. En jawel, het thema is het ontstaan van nieuw leven én waar de oorsprong daarvan ligt. De docent vertelt bevlogen over de oerknal en haar ideeën daarover en ik tolk dit braaf.

Maar in de pauze kan ik het niet laten om aan de docent over mijn geloof te vertellen. Ik vertel haar dat de schepping en het nieuwe leven in mijn baarmoeder naar mijn mening té ingenieus in elkaar zit, om uit een willekeurige knal te zijn ontstaan. Ik zeg tegen haar dat ik bewondering voor haar heb. In verwarring gebracht kijkt ze me aan. Om mezelf te verduidelijken zeg ik haar: ‘Ik denk dat jij een groter geloof nodig hebt om in de theorie van de oerknal te geloven, dan ik nodig heb om in de almachtige God te geloven die alles gemaakt heeft en tot in detail uitgedacht heeft.’

Ik zie aan haar ogen dat ze mijn verhaal grote onzin vindt… Waarop ik nog maar eens over mijn bolle buik heen wrijf en bid: ‘Heer, dank U wel dat ik van zo dichtbij getuige mag zijn van het wonder dat U in mijn buik aan het formeren bent.’