KIPPENVEL VAN KLANKEN

Niet alleen de gezellige donkere avonden en bekers met chocomelk maken dat Jolanda dol is op de winter, maar ook de kerstconcerten maken dat ze ervan houdt. De panfluittiste vertelt ons vandaag alles haar veelzijdige werk in de muziekwereld.

Kan je jezelf kort voorstellen?
,, Mijn naam is Jolanda van de Wege, woonachtig in ’s-Gravenpolder waar ik geboren en getogen ben. Getrouwd met Han en samen zijn wij trotse en dankbare ouders van 2 jongens, Ruben(4) en Daan(1). “

Welk seizoen is jouw favoriet en waarom?
,, Als ik zou mogen kiezen wat mijn favoriete seizoen is, dan ga ik toch voor de winter. Ik hou ervan als je naar buiten gaat, dik ingepakt, de wind die in je gezicht bijt, je van die rode en gloeiende wangen krijgt. En als je weer naar binnen gaat, dat je jezelf kunt warmen aan een heerlijke beker warme chocolademelk. Het is een periode waarin het ’s avonds vroeg donker is, waardoor er meer tijd is voor elkaar. Ook valt kerst in de winter, dit betekent veel concerten, veel ontmoeting, waar ik ontzettend van geniet. Samen te mogen musiceren over de mooie kerstgedachte.  

Daarnaast is het ook meer tijd hebben voor je familie en vrienden. Ook belangrijk, wat zou je zonder hen zijn hé!”

 Je begon op je tiende al met panfluit spelen. Kom je uit een muzikale familie? ,, Het spelen van een muziekinstrument en het zingen in het kinderkoor werd vanuit ons thuis altijd wel gestimuleerd. Wilde  je niet, dan was dat ook prima, maar na het horen van een aantal panfluit cd’s, was ik ervan overtuigd dat ik panfluit wilde spelen. Mijn moeder zong wekelijks in een koor en mijn broers speelden orgel. Er was genoeg muziek bij ons thuis, maar daar werd verder nooit wat mee gedaan. Wel ben ik mijn ouders heel dankbaar dat ze altijd achter me hebben gestaan en me hebben gestimuleerd in mijn muzikale activiteiten. “

 Je doet van alles. Zo geef je panfluitles, ben je dirigent en fluitiste. Wanneer ben je in je element? Spreekt je de combinatie van de verschillende rollen juist aan?
,, Ik ben inderdaad op veel verschillende manieren bezig in de muziek, en die combinatie daarvan spreekt me ontzettend aan! Als panfluittiste ben je meer alleen bezig, je bent vaak een extra toevoeging aan een koor en je kunt je eigen invulling aan de muziek geven. Als begeleider heb je de taak om het koor en de muziek nog beter tot zijn recht te laten komen, best een verantwoordelijkheid dus, maar zo gaaf om te doen! 

Het dirigeren is een hele andere tak in de muziekwereld, maar die zou ik ook niet meer kunnen missen. Het contact en de band die wordt gevoeld met de koorleden, samen naar iets toe te kunnen werken, het aanvoelen van elkaar in de muziek en samen iets moois neer te kunnen zetten tot eer van Zijn grote Naam is iets heel unieks en een groot voorrecht om te mogen doen. 

Doordat ik als dirigent zo goed weet hoe het in een koor eraan toe gaat of hoe koorleden op een dirigent reageren, functioneer ik in het meefluiten ook weer beter. Het versterkt elkaar. 

En ja, als je dan zelf zo enthousiast bent, wat is er dan mooier dat je die kennis weer mag overbrengen op anderen. Drie keer per week geef ik panfluitles. Het ontdekken van de sterke en minder sterke kanten in het fluiten van mijn leerlingen, daarop inspelen, ze vertrouwen geven en ze motiveren, is bijzonder om te mogen doen. Bij elke leerling heb ik een eigen persoonlijke band. Hoe langer ze op les zitten hoe meer ze zich op hun gemak voelen en eruit laten komen wat erin zit. Ik probeer jaarlijks een concert voor mijn leerlingen te organiseren, zodat ze ergens naar toe kunnen werken en ook kennismaken met het spelen voor publiek.

Via de Zeeuwse muziekschool geef ik regelmatig muzieklessen, en dan m.n. over de panfluit,  op basisscholen. Ook weer zo een heerlijke uitdaging om in 1 uur tijd de klas te leren kennen, ze zoveel mogelijk mee te geven en ze enthousiast te maken voor muziek. “

Je wilt warmte en gevoel vertolken in je muziek. Kan je daar wat meer over vertellen in relatie tot de inhoud?
,, Wat ik erg belangrijk vind aan het maken van muziek is, hoe je de muziek brengt, ook aansluit met de tekst die erbij hoort. Vooral als dirigent heb ik daarmee te maken. Als koor moet je samenwerken om een bepaalde sfeer neer te zetten die hoort bij de muziek. Als dirigent moet je dat uitstralen en overbrengen aan je koorleden. Ze bezorgen me dan ook vaak kippenvel als het lukt. 

Er wordt wel eens gezegd, muziek is emotie. En dat klopt, zodra ik mijn panfluit pak en ga spelen, duik ik in de muziek en probeer ik mijn luisteraar mee te nemen in de sfeer die bij de muziek hoort. Eigenlijk kan muziek alles, het kan je ontroeren, vrolijk stemmen, verdrietig maken, kippenvel geven of je tot rust brengen. Dit in combinatie met de liedteksten die onder een stuk staan geschreven, is hoe het bedoeld is om muziek over te brengen en te vertolken. “

Hoe zou je de muziekwereld omschrijven?
,, Zo heel lang neem ik nog geen deel aan de muziekwereld, maar in die tijd dat ik erin zit, heb ik wel ontdekt dat het een redelijk harde wereld is waarin hard wordt gewerkt en soms weinig ruimte is voor elkaar. Hoe hard je soms ook ergens voor werkt of jezelf voor inzet, het kan je net zo snel weer worden afgenomen. Op zulke momenten denk ik: ‘waarom heb ik niet voor een ander beroep gekozen.’ Maar achteraf ben ik dan blij dat ik het heb meegemaakt, je leert ervan, het vormt je en maakt je sterker. Je beseft op welke verschillende manieren je met elkaar kunt omgaan, en dat het zo ontzettend belangrijk is om de mensen om je heen altijd te blijven waarderen. Zelf heb ik ook de kans gehad en die wil ik anderen ook geven.

De mooie kant in de muziekwereld is de contacten die je legt en de mensen die je mag ontmoeten. Tijdens een concert staan toch alle neuzen dezelfde kant op. Je wilt allemaal de muziek zo mooi mogelijk uitvoeren, de boodschap overbrengen en zorgen dat de luisteraar met een voldaan gevoel naar huis gaat. Dit motiveert mij heel erg om altijd aan mijn kwaliteit te blijven werken.”

 Zijn er ook nadelen aan het vak?

,, Helaas wel, wat ik in de vorige vraag omschreef sluit hier wel bij aan. Niet iedereen is gunnend en dan krijg je soms te maken met jaloezie, ook uit je naaste omgeving.  Dat is nog steeds erg lastig om mee om te gaan, ik hoop altijd met beide benen op de grond te blijven staan.

Een ander nadeel is ook dat je vaak in het weekend weg bent. Zeker als er een concert verderop in het land is, dan vertrek je ’s middags al. Elke aanvraag voor een concert bespreek ik daarom eerst met het thuisfront, want ons gezin staat toch op nummer één.”

Heb je er weleens aan gedacht om een totaal andere richting te kiezen naast het beoefenen van muziek?
,, Haha, ja absoluut! Als kind riep ik al dat ik juffrouw wilde worden. En nog steeds zou ik er zo voor tekenen.  Maar het is bijzonder hoe de dingen kunnen lopen. Ik heb kansen gekregen in de muziek, die heb ik gepakt en zo heb ik ontdekt dat hier ook mijn passie ligt. En nu zou ik niet meer zonder kunnen. Hoe gaaf is het dan, dat hobby en werk samen komen. Bijvoorbeeld: het dirigeren van mijn kinderkoor, bezig zijn met muziek en tegelijk met kinderen om kunnen gaan.”

Wat zijn je dromen voor de toekomst op het gebied van je carrière?

,, Mooie vraag! Hier heb ik echt serieus over na moeten denken, en er kwam een tekst in mijn gedachten die ik pas langs zag komen: ‘soms zijn de dromen die uitkomen, de dromen waarvan je niet eens wist dat je ze had.’  Heel toepasselijk. Ik heb mezelf afgelopen vier jaar mogen ontwikkelen in de muziek(wereld) en het is mijn droom om dat te blijven doen, mezelf te kunnen blijven uitdagen, te ontwikkelen en mensen te bereiken met muziek.“ 

Met de kerst periode voor de deur is het fijn om ook in je huis of auto de kerstklanken te horen, een aanrader is de instrumentale cd O holy night. Een cd met medewerking van orgel, vleugel en panfluit. Traditionele kerstmuziek, maar ook juist wat onbekende stukken. Veel afwisseling wat dat betreft, een aanrader! Nu voor de actieprijs van maar €10,- is hij te bestellen op www.jolandavandewege.nl. Ook via Familystream zijn verschillende albums van Jolanda te beluisteren.

Beeld dankzij Mieke Witte.