DE KINDERKAMER
Vroeg in de zwangerschap kun je nog weinig doen wat echt nut heeft voor je kindje. Het is vooral wachten en elke dag meten of de buik echt groeit en zelfs dat is onnodig tijdverdrijf. Maar je kunt altijd aan de kinderkamer beginnen. Dat was dan ook onze volgende stap.
Mijn vrouw en ik staan al snel druk discussiërend in de toekomstige kinderkamer. De inspiratie is voelbaar in de lucht en grootse plannen worden gemaakt. Ons plan bestaat uiteindelijk uit een fotobehangetje plakken en een muur verven. We hebben zojuist 6 uur van de resterende maanden gevuld! Opgewekt gaan we naar de plaatselijke verfwinkel. En niet veel later staan we met ons behang en een rare kleur groene verf weer in de kamer. Mijn vrouw komt met het briljante idee om de muur toch niet te verven met die rare kleur groen, dus resteert ons alleen nog om het behang te plakken. De pot rare kleur groen eindigt in de voorraad bij alle andere rare kleuren die de eindstreep niet gehaald hebben. Vier uur later staan we tevreden het resultaat te bewonderen om daarna de buik nog maar eens op te meten. Helaas zit er weinig vooruitgang in en ploffen we neer op de bank om opnieuw uit te rekenen hoeveel uur tot de bevalling het nog is. Gelukkig hebben we het meubels shoppen voor de kinderkamer nog. Eigenlijk heb ik er een hekel aan, want de clichés spatten er werkelijk vanaf. Je ziet van die overdreven gelukkige koppels samen de Babypark inlopen alsof ze de hele wereld willen vertellen dat ze een kindje krijgen en hoe gelukkig ze daarmee wel niet zijn! Dus loop ook ik een week later hand in hand richting de Babypark met een grote glimlach op mijn gezicht, want iedereen mag weten dat we in verwachting zijn en hoe gelukkig we daarmee zijn! Met een realistisch budget lopen we langs alle ingerichte showroom kamertjes. De leukste zijn natuurlijk ook altijd de duurste, maar we kunnen ons kind niet tegen een lelijke kast aan laten kijken. Hoeveel onhandelbare kinderen hebben vroeger geen lelijke kamer gehad? Dat risico gaan we niet lopen. En dan de soorten matrasjes netjes opgesteld van goedkoop naar duur. ‘U wilt toch niet dat uw kind een krom ruggetje krijgt? Of dat het stikt op een goedkoop matrasje!’ vraagt de verkoopster beleefd. ‘Nee, wat denkt u wat voor ouders we zijn’, mompel ik terug. Daar staan we bij de kassa, keurig binnen ons budget, als je het oorspronkelijke bedrag verdubbelt! We zijn er ook ingetrapt, net als al die andere geweldige ouders. En we zullen het blijven doen, net als al die andere geweldig domme ouders.
Dit is het vierde deel in de serie columns van Maarten Verloop waarin
hij beschrijft hoe hij met zijn vrouw toegeleefd heeft naar de geboorte van hun
eerste kind. De komende weken verschijnt er wekelijks op deze plaats een deel
uit deze serie.
Beeld dankzij Anne-Wil van de Waal.
