WAT ER OOK GEBEURT

Al ging ik ook door een dal…… Uw stok en uw staf die vertroosten mij (Psalm 23:4a en b)

Wat er ook gebeurt… Misschien herken je het wel als een slogan voor een verzekering. Het klinkt natuurlijk als een klok. Maar de praktijk is vaak veel weerbarstiger. Als je aanklopt bij de verzekering dan is het afhankelijk van wat er gebeurd is, hoe het gebeurd is en of er geen kleine lettertjes in het spel zijn.

Psalm 23 is een troostrijke psalm. Heel wat stellen zijn er mee getrouwd. Ook heel belijdenisteksten komen er vandaan. Wie wel eens op een begraafplaats loopt ziet Psalm 23 vermeld staan op veel stenen: De Heere is mijn Herder.

Wat een troost! Wat een houvast. Wat er ook gebeurt…

Nou ja, dat hebben we soms al snel gezegd. En als er dan iets gebeurt dat ons treft, kunnen we flink uit het lood geslagen zijn. Dat kan iets kleins zijn, dat achteraf soms ook best meeviel. Maar nu in 2020 zijn we allemaal stilgezet. Letterlijk en figuurlijk. Bij geen bespiegeling tussen 2019 en 2020 werd het genoemd, maar nu bepaalt het coronavirus veel, bijna alles.

Een dal. In Psalm 23 zelfs een heftig diep dal. David heeft het over de schaduwen van de dood die erover vallen. Zelf heeft hij het aan den lijve meegemaakt: in zijn jonge jaren heeft hij als herdersjongen op leven en dood gevochten met de wilde dieren. Ook werd hij bedreigd door woedeaanvallen van koning Saul. Later in talloze oorlogen. En nog weer later tijdens de opstand van zijn zoon Absalom. David weet dus wel waar hij het over heeft. Het is niet zo maar een liedje. Wat er ook gebeurt…

Er staat niet: De Heere is mijn Herder, mij zal niets overkomen.

David zegt en zingt erbij: Ik zou geen kwaad vrezen. Want U bent met mij! U bent erbij. Heel persoonlijk. Voor een buitenstaander die schapen ziet lopen zijn ze allemaal gelijk. Voor een herder is dat heel anders: Hij kent zijn kudde heel persoonlijk. Daarom ook: De Heere is mijn Herder. Zo persoonlijk is die troost. Er is een levende geloofsrelatie.

Daarin ligt zegen. Dat betekent niet dat alles voor de wind gaat. Er staat niet: De Heere is mijn Herder, mij zal niets overkomen.

Maar dit staat er wel: mij zal niets ontbreken! Dat is diep en ook wel confronterend. Want hoe vaak denken we vaak niet van alles nodig te hebben? We vergelijken vaak met anderen en dan kan er makkelijk een jaloers gevoel naar boven komen. Soms moeten we door dalen gaan om te ontdekken wat echt van blijvende waarde is. U bent met mij: Dat is echte troost voor elke dag. Ook nu. Juist nu.

Hier wordt het concreet gemaakt: Uw stok en uw staf die vertroosten mij. Het was in de tijd van de Bijbel zowel het middel om afdwalende schapen weer bij de kudde te brengen als een wapen tegen vijandige roofdieren. We mogen hier in die stok en staf het Woord van de Herder horen. Vertroostend! Maar ook corrigerend. De Heilige Geest weet wat we wanneer nodig hebben.

Al ga ik door een dal… Van moeite, van zorg, pijn, verdriet, van ziekte, ja zelfs waarin de schaduwen van de dood voelbaar worden. Toch troost: Want deze Herder is de Opgestane Zelf. Hij is voorgegaan. Hem hoeven we ‘alleen maar’ te volgen! De psalm nodigt uit tot zingen van en over de troost. Of wil soms ook ons de moed en troost inzingen! Op de toonhoogte van de andere Trooster: De Heilige Geest.

Ik wens u en jou alle troost die nodig is om dichtbij Hem te komen, dichtbij Hem te zijn en dichtbij Hem te blijven! Er is geen beter leven dan dat!