DE BUITENKANT BEGINT BIJ DE BINNENKANT

‘Wanneer we in ons element zijn, vinden anderen ons vaak het mooist. En weet je waarom? Omdat we dan niet bezig zijn met ons uiterlijk. Op dat moment is onze aandacht gericht op iets buiten onszelf, waarbij het uiterlijk losgelaten wordt.’ Bevlogen vertelt Corien Struijk over schoonheid. Niet alleen van dat wat zichtbaar is, maar ook de schoonheid van het hart. ‘God ziet ons hart aan. Hij kijkt niet naar de buitenkant.’

Wat vind je mooi aan jezelf?

‘Sinds ik de opleiding voor kleurstylist gedaan heb, kan ik daar pas een antwoord op geven. Ik kwam daar binnen toen ik een jaar of vijftig was. Toen was ik best onzeker. Ik heb altijd gedacht dat ik te dik was. Daar heb ik geleerd om met andere ogen naar mezelf te kijken. Tijdens de opleiding kreeg ik deze vraag ook. Op dat moment was ik blij met mijn ogen en met mijn voeten. Veel vrouwen weten hooguit twee dingen te noemen. Zeggen wat niet mooi is, vinden de meeste vrouwen veel makkelijker. Ik ben nu ook blij met mijn uitstraling, dat hoor ik vaak van mensen. Dat doe ik niet bewust, dat zit in mijn persoonlijkheid. Eigenschappen als ambitie en passie hebben ook te maken met je uitstraling.’

Hoe zie je schoonheid in het licht van Gods Woord? 

‘Mooi heeft niet te maken met het schoonheidsideaal. Waar richt je je nog op als er geen toekomst bij God meer is? Dan moet je de kracht allemaal uit jezelf halen. Dat betekent niet dat je geen aandacht mag besteden aan je uiterlijk. Ik denk niet dat je God de eer geeft als je jezelf verslonst als vrouw. Daarnaast zwijgt de Bijbel niet over uiterlijke schoonheid. David was knap, Batseba was knap. Toen David oud was en niet meer warm werd, werd er een knap meisje voor hem gezocht. De vrouw van Abram was knap. En Eva was de mooiste vrouw.  Een dominee zei veertig jaar geleden eens: ‘als ik soms zie hoe sommige vrouwen erbij lopen, zou ik ze zo mee willen nemen naar een modemagazijn.’ Hij heeft ons geschapen met een uiterlijk, straal jij uit dat je een kind van God bent? Of een dochter van de Koning? Ook als je naar de kerk gaat, mag je uitstralen bij wie je hoort.’ 

In het boek ‘De buitenkant’ schrijft Machteld van Gelder: ‘Mijn moeder is als tachtigjarige nog altijd zeer mooi. Ze zoekt tijdens het diner in de kliniek waar ze sinds twee jaar revalideert dagelijks naar de waarderende blikken van mannen. Mooi zijn is, hoewel het haar hele leven niks opleverde, een van de belangrijkste onderdelen van haar identiteit gebleven.’ Wat is de rol van onze opvoeding m.b.t. zelfacceptatie?

‘Wij mensen hebben oog voor schoonheid. We zien of een kind knap is of niet. Een mooi kindje krijgt eerder een knipoog of glimlach dan een minder mooi kind. Ik vind het heel belangrijk hoe ouders met beperkingen omgaan. Accepteren is misschien niet het goede woord, daar zit iets in wat niet goed is. Alsof je moet accepteren wat je niet hebt. Het is immers geen eis dat we er op een bepaalde manier uitzien. Uiterlijk is helemaal niet belangrijk, het gaat om de binnenkant. Het is heel belangrijk dat kinderen door ouders geliefd worden, hoe ze ook zijn.  

‘Schoonheid is een probleem. Wie is mooi en wie bepaalt de maatstaven? Wat is schoonheid, behalve wat een ander van je vindt? (…) Schoonheid doet er niet toe? Vergeet het maar. Het is doorslaggevend. (Joyce Roodnat)’

‘Echte schoonheid houdt in dat je vrij bent van de waardering van anderen. De buitenwereld heeft veel invloed op de buitenkant; zowel opvoeding als sociale media spelen hierin een rol. We kunnen er ook wat van, met de plaatjes die we delen. Soms verbaas ik me over de foto’s die ik zie van moeders bijvoorbeeld, die net bevallen zijn en als een prinses (of fotomodel?) op de foto staan. Als we ons gaan meten aan sociale media, is de realiteit ver te zoeken.’

‘Schoonheid vergaat niet. Schoonheid verdiept en verbreedt zich.’ – Anousha Nzume

‘Voor we dit interview begonnen, heb ik een foto geplaatst waarbij mijn kraaienpootjes zichtbaar waren. Eerst dacht ik een grijze muis te zijn tot ik zag waar mijn kracht lag. Schoonheid van oudere vrouwen ligt in de vraag: wie ben je als mens? We hoeven geen maskers op te houden, wie bepaalt immers wat een gebrek is? Schoonheid ligt in het besef wat ons lijf allemaal voor ons doet. We kunnen mopperen, maar we kunnen ook dankbaar zijn voor de spieren die ons laten fietsen, de vingers die een lepel vastpakken en het zenuwstelsel dat ons vertelt dat we moe zijn. Ons lichaam vraagt om dankbaarheid voor de Gever ervan.’