-
‘VERDRIET IS EEN DING MET STEKELS’
Een chemotherapie van tien sessies, elke veertien dagen. In zijn boek Vertroostingen beschrijft Belgische psychiater-psychotherapeut Dirk de Wachter de ‘tristesse’ van die dagen, die hem bijgebleven is. Waarin zoeken we onze behoefte aan troost?
-
MOEILIJKHEDEN IN HET LEVEN ALS COMPOST OM TE GROEIEN
Wanneer psychosociaal therapeut Annemieke Jansen (34) met cliënten spreekt, probeert ze de ander stil te laten staan bij wat er leeft. ‘Niet ik los het probleem op, maar door de inzichtgevende gesprekken leert de ander dit zelf te doen’ De Apeldoornse droomde al van een eigen praktijk toen ze puber was. In het gezin waar ze opgroeide, werd er niet geleerd om te praten over gevoelens. Omdat ze het belang van openheid over gevoelens zo sterk ervaart, gunt ze het een ander om dit juist wel te leren.
-
ROZENGEUR EN ZWEETSOKKEN
Achttien jaar getrouwd, gezegend met twee zoons en woonachtig in een oud boerderijtje: op het oog heeft Erica Smallenbroek het goed voor elkaar. Dat haar huwelijk stand zou houden, is niet altijd een vanzelfsprekendheid geweest. ,,In alle hectiek van het voorbereiden van de bruiloft, vergat ik goed na te denken over de vraag waarom we ook alweer wilden trouwen. De dag na de bruiloft werd ik wakker met de vraag: De rest van ons leven? Waar heb ik nou eigenlijk “ja” op gezegd? Die vraag stond centraal in de eerste jaren van ons huwelijk. Ik gun andere stellen dat ze hier alvast over nadenken voordat ze gaan trouwen.”
-
WANNEER GEVEN MAKKELIJKER IS DAN ONTVANGEN
Veel vrouwen herkennen zich in het Bijbelverhaal over Jezus en de zussen Martha en Maria. En dan met name in Martha: in wie ze is, wat ze doet, hoe ze dat doet en wat ze belangrijk vindt. Ik bedoel de gepassioneerde, zorgzame, actieve vrouwen die graag van betekenis willen zijn in deze wereld. Vrouwen die makkelijker en meer geven dan ontvangen en vaak in de hoogste versnelling leven om dat voor elkaar te krijgen. Ik herken mij in ieder geval regelmatig in haar.
-
MIJMERINGEN VAN MOEDERS
,,Het was de mooiste tijd van mijn leven’ zegt mijn moeder soms over de kleuterjaren van mijn zus en mij thuis. Toen was dat heel gewoon: in de jaren tachtig stopte twee derde van alle vrouwen met werken als er kinderen kwamen, dertig jaar later doet slechts één op de tien jonge moeders en nog steeds geen enkele vader dat nog.’’ Margot C. Pol neemt de lezeressen van haar boek Is het al zeven uur? mee in haar belevenissen als moeder. Niet alleen dat, ze besluit ook een jaar te stoppen met werken om zich te wijden aan de zorg voor haar twee zoontjes.
-
KOSTBARE LESSEN IN KENIA
Toen Rianka met een groep studenten naar Kenia ging, was ze goed voorbereid. De malariatabletten waren besteld, ze had lessen over ontwikkelingssamenwerking gevolgd en het paspoort was binnen. Maar juist de onverwachte dingen die er tijdens de reis gebeurden, zette haar aan het nadenken.
-
LINDA OVER HAAR LEVEN MET SCLERODERMIE
Als er iemand is die door alles heen positief lijkt te blijven, is het Linda wel. Zelfs toen ze de diagnose sclerodermie kreeg. Linda: ‘ Tijdens mijn chemo huppelde ik nog door de kamer heen.’
-
DEPRI
Als ik om me heen kijk, denk ik soms: wat zijn die bomen prachtig! Ook vraag ik me af of de lucht al eerder zo blauw geweest is. Het doet me denken aan de tijd dat ik er geen oog voor kon hebben omdat alles om me heen grijs leek. Julia* vertelt over de periode dat ze werd overvallen door depressieve gevoelens.