LICHT IS MIJN LIEVELINGSKLEUR

De afgelopen maanden zag ik overal licht in de duisternis. En iedere keer weer voelde ik me blij worden. Mijn Insta-stories vulden zich met sfeerplaatjes. Het zal vast komen doordat ik zo’n sfeermens ben. Een gevoelsmens. Oh, die lichtjes verwarmden mijn hart. Het liet me telkens denken aan het geschenk van Kerst. Jezus! Hij, die kwam als Licht in de diepe duisternis van deze wereld. In de Bijbel kunnen we hier allerlei teksten en verhalen over vinden. Denk aan Genesis 1: licht was het eerste dat God schiep. Of Psalm 27: “De Heer is mijn licht, mijn heil, voor wie zou ik bang zijn?” En in Johannes 8 zegt Jezus dat een ieder die Hem volgt nooit meer in de duisternis loopt, maar licht heeft dat leven geeft!

Twee jaar geleden was mijn eigen lichtje bijna uit. Ik was depressief en ik werd opgenomen in een kliniek. Ik ging de strijd aan met de duisternis en ik moest er dwars doorheen. In die periode leerde ik om me te focussen op de lichtpuntjes en op het Licht, Jezus zelf! Waar ik toen niet kon geloven dat de zon weer door zou breken, schrijf ik nu deze column als bemoediging en inspiratie voor jou. Dit is wat ik jou wil meegeven: God werkt dingen mee ten goede. In de nacht lijkt alles erger. Wanneer je ligt te woelen in bed, kunnen zorgen je soms aanvliegen. Duisternis omgeeft je en je hebt geen helder perspectief meer. Je piekert over wat je de afgelopen dag allemaal anders had kunnen doen of je maakt je alweer druk over de dag van morgen. Maar zelfs jouw duisternis, lasten en tranen kan Hij gebruiken voor iets moois! Er is altijd hoop. Er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Er komt altijd weer een dag, zelfs na de donkerste nacht.

‘Ik koos voor kwetsbaarheid.’ 

Een half jaar geleden besloot ik om mijn kwetsbare lichtje te laten schijnen. Dit deed ik door niet langer meer te doen alsof ik een perfect leven heb. Ik koos ervoor om, juist op social media, te laten zien dat er gebrokenheid, pijn en duisternis is in het leven. In mijn leven. Ik koos voor kwetsbaarheid. Het was soms eng en onwennig, want ‘wat zullen andere mensen ervan vinden?’ Toch deed ik het. Ik heb er ook geen moment spijt van gehad. En al helemaal niet op die koude winterdag, afgelopen november. Na een dagje stage fietste ik naar huis. Ik opende Instagram en ik zag dat ik een berichtje had. Met daarin een bijzondere, maar oh, zo’n leuke vraag! Of ik maandelijks een column wil schrijven voor een nieuw platform; Fleurrijk. Enthousiast reageerde ik. Ik vind het zo gaaf dat ik op deze manier mijn lichtje mag laten schijnen. In mijn columns wil ik kwetsbaarheid en real life laten zien. Want openheid zorgt voor herkenning en verbinding. Iets wat we met z’n allen wel kunnen gebruiken in deze wereld. Kwetsbare, maar heldere lichtjes in de duisternis.

Ik wil je echt aanmoedigen om jouw lichtje te laten schijnen. Het hoeft geen perfect of fel lichtje te zijn. Zelfs al flakkert jouw vlammetje maar een beetje: het is te zien is de duisternis. Laat zien wie jij echt bent, wat jou raakt en hoe het met je gaat. Juist wanneer het donker is kan jij een kwetsbaar, eerlijk lichtje zijn voor die ander. En tenslotte: houd je vast aan de belofte uit Openbaring 21. In het nieuw Jeruzalem zal er geen nacht meer zijn! Nooit meer. Al die mooie, sfeervolle kaarsjes zijn daar niet meer nodig. Want Jezus zelf is daar het oogverblindende en perfecte Licht!

“Mijn naam is Marline Boom en ik ben 19 jaar. Ik volg met veel plezier de opleiding onderwijsassistent. Kinderen zorgen voor een grote lach
op mijn gezicht! Ik houd van bloemen, muziek, lichtjes, wandelen in de natuur en urenlange serieuze gesprekken. Ook kan ik heerlijk
wegdromen in mooie boeken over het leven & God. Het is mijn wens dat iedereen zich een geliefd kind van God de Vader weet én voelt.”