PERFECTIONISME

Veel vrouwen zeggen dat ze perfectionistisch zijn. Geinig, want ik hoor het een man zelden zeggen. Heb je er weleens over nagedacht wat de definitie van het woord ‘perfect’ is? Als ik het woord opzoek kom ik betekenissen tegen als: ‘Eng netjes, zonder fouten, volmaakt’. Klinkt niet erg realistisch.

Waar komt de behoefte vandaan om het zo perfect te doen? Waarom mogen we van onszelf geen fouten maken? Zijn het niet precies de ‘fouten’ in het leven waar we van groeien, waar we van leren en waar we onszelf echt leren kennen?

We willen van nature altijd meer en beter en we leven op van complimenten. Zit dat erachter? Streven naar meer en altijd maar bevestigd willen worden. Zit dat in de mooiste outfit, het mooiste interieur, het hoogste cijfer, de meeste taken binnen de kerk of uitblinken in sport? Word je daar ook gelukkig van? Bewezen is dat we alleen echt gelukkig worden van relaties; liefde en vriendschappen zijn het dierbaarste wat we hebben. Liefde ken ik in vele vormen en gaat niet alleen over een partner. Liefde gaat over mensen onder elkaar en over God.

Leggen we de lat bij een ander ook zo hoog? Vind je dat je vriendin, buurvrouw of zus het ook allemaal zo perfect moet doen? Meestal vinden we al automatisch dat ze het beter doet en dat vinden we soms zelfs irritant, want waarom lukt het bij haar wel? Zou het niet heel fijn zijn als deze competitie er niet meer is?

Wat voor jou perfect is, is dat voor een ander niet. Je geeft er je eigen definitie aan. Het woord perfect komt bijna niet in mijn woordenboek voor. Er zijn voor mij perfecte momentjes in het leven; in de zon met een boek in de ene hand, een biertje in de andere hand en twee rustig spelende kindjes om mij heen, of in mijn warme bed liggen terwijl buiten de regen tegen de ramen tikt. Maar dat zijn momenten die ik intrinsiek beleef, die voor mij en mijn geliefde zijn. Die hebben niks te maken met streven, met presteren, maar met in het moment leven en die perfecte golf van het leven even pakken.

Nu klinkt het misschien alsof ik vind dat we alles maar op z’n beloop moet laten. Absoluut niet! Je mag je best doen voor dingen, je mag streven naar een goede prestatie. Maar bedenk je wel waarom? Doe je dit voor jezelf, doe je dat omdat je er blij van wordt of doe je dit om de schijn naar anderen op te houden?

Als je jezelf betrapt op gedachten van falen, van het niet goed doen of van het gevoel dat het beter moet; stel jezelf dan eens deze vraag: wat is het ergste wat er kan gebeuren als het niet perfect is? En is het het waard om hier zo ver voor te gaan?

Kijk voor meer van dit soort gedachten en mijn leven met hoogsensitiviteit op mijn Instagram @MargreetBronk