DE VERKIEZINGEN LEERDEN MIJ EEN LES

Afgelopen week kleurde de campus van de universiteit blauw en groen. De verkiezingen voor de universiteitsraad stonden op het programma. Met volle enthousiasme, een hoop energie en veel koffie heb ik stemmen geworven voor een van de studentenfracties. Het leerde me een les die ik wist, maar die ik nog niet vaak in de praktijk heb gebracht. Deze les deel ik met liefde.

Op het moment dat het drukker is, lever je snel in op je basisprincipes. Je slaapt en eet minder of minder goed, en je neemt minder tot weinig ontspanning. Aangezien het een stuk beter met mij gaat (Big shout out naar onze Papa in de hemel) wilde ik niet dat deze week al mijn energie zou vreten. Ik nam voldoende pauze, at en dronk genoeg en ging op tijd naar huis. De kandidaten daarentegen moesten veel inleveren op deze basisprincipes. Zo goed en kwaad als het ging, probeerde ik de kandidaten van beide partijen deze punten over te brengen. Onder het mom van ‘het is leuk als je in de u-raad komt, maar het is minder leuk als je straks een zetel wint, maar het niet aan kan.’

Je kunt pas in overvloed geven als je beker zelf vol zit.

Voor degene met wie ik liep, zorgde ik goed. Ik zorgde voor eten, drinken en mental support. Ik deed het met liefde. Je kunt pas in overvloed geven als je beker zelf vol zit. Zorg eerst goed voor jezelf, dan kun je pas goed voor een ander zorgen. Zo geldt ook met de verkiezingen; als je als kandidaat en straks als zetelhouder goed voor jezelf zorgt, dan ga je met plezier je dag tegemoet en kun je de studenten die je vertegenwoordigt goed helpen.

Moraal van het verhaal: zorg goed voor jezelf. Een ander doet het niet. Als we allemaal iets minder streng zijn voor onszelf worden we vanzelf milder voor anderen en dan wordt de wereld een stukje vrediger. Voor nu laat ik mijn figuurlijke pen liggen. Ik ga me klaarmaken voor de avondshift van de verkiezingen (want die zijn nog bezig, maar als jij dit leest niet meer).