DURF PAUZE TE NEMEN
Stel, je bent klaar met je opleiding en je hebt al een tijdje een baan die past bij je studie. Dan krijg je te horen dat je geen vaste aanstelling krijgt en je twijfelt of het werk dat je doet eigenlijk wel geschikt is voor jou. Toch zegt je huidige werkgever dat hij ervan overtuigd is dat je een nieuwe baan kunt vinden, in hetzelfde vakgebied. Wat doe jij? Ga je solliciteren, of neem je een tijdje rust?
Zoals ik in mijn allereerste verhaal schreef, koos ik voor het laatste. Dat leverde vaak genoeg gespreksstof op en er was, helaas, veel onbegrip. Wellicht dachten de mensen dat ik weer zo’n verwende millenial was die niet wist wat ze wilde. Gelukkig wist ik dat wel. Ik wilde schrijven, jongeren raken en anderen vertellen over het geloof. Samen met God nam ik deze stap, in vertrouwen dat Hij zou voorzien in de dingen die nodig waren.
Tijdens die periode van rust schreef ik diverse manuscripten, korte verhalen, blogs en verscheen mijn vierde boek. Het was hard werken, maar ook fantastisch om te zien dat het beloond werd. Niet alleen het schrijven, maar ook het wachten op een baan die bij me paste. Want sinds april 2019 werk ik tóch weer in loondienst, en nee, niet als vakkenvuller bij de Jumbo ☺.
Iedere keer als ik terugkijk zie ik de wonderlijke samenloop van omstandigheden. In januari groeide het verlangen om toch weer aan het werk te gaan. Een (peperdure) wortelkanaalbehandeling drukte me nog eens extra op de feiten en ik waagde het te solliciteren naar een functie die niet aansloot bij mijn opleiding. Tot mijn grote verbazing en dankbaarheid werd ik aangenomen en mocht ik 1 april (geen grap) beginnen als storyteller bij een christelijke jongerenorganisatie: een prachtige combi van verhalen vertellen, jongeren en geloof.
Durf pauze te nemen, durf kwetsbaar te zijn, durf te kiezen voor dat wat jouw hart raakt en bovenal: durf op God te vertrouwen.
Zo achteraf bekeken klinkt het zo makkelijk, Mirjam vertrouwde op God en ze kreeg op een wonderlijke manier een baan. Nou… ik kan je eerlijk zeggen, dat het zo absoluut niet voelde. Er zijn weinig dagen voorbij gegaan waarop ik niet boos was, niet twijfelde of niet verdrietig was. En juist daarom vind ik het zo ontzettend bijzonder dat ik tóch die baan heb gekregen. Niet omdat mijn geloof en vertrouwen zo fantastisch waren, maar omdat mijn God goed is.
Mijn boodschap vandaag voor jou? Durf pauze te nemen, durf kwetsbaar te zijn, durf te kiezen voor dat wat jouw hart raakt en bovenal: durf op God te vertrouwen.
P.S: Betekent mijn nieuwe baan dat ik geen boeken meer ga schrijven? Absoluut niet, ik heb een droom en daar blijf ik voor gaan. Maar daarover hoop ik je volgende maand meer te vertellen…
