Uncategorized

VOLDOENING UIT VRIJWILLIGERSWERK

Johanna kan haar hart ophalen aan het vrijwilligerswerk dat ze doet in de gehandicaptenzorg. Een puzzel maken, een rondje fietsen of een versje zingen met een cliënt voor ze naar bed gaan. ,,Juist de kleine dingen zijn voor mij belangrijk. Als ik de cliënten zie genieten, word ik daar zelf ook blij van.”

Laten we bij het begin beginnen; wie is Johanna?

,,Ik ben 22 jaar en woon in Papendrecht. Hier woon ik met veel plezier; in mijn huis is wel te zien dat ik dol ben op de zee. Hier woon ik niet alleen, maar samen met mijn cavia’s Suus en Snoes. Tot ongeveer twee jaar geleden werkte ik in de gehandicaptenzorg. Daar kwam een einde omdat ik in de ziektewet belandde. De eerste klachten die wezen op een burn-out bleken heftiger te zijn. Ik kwam in een diep dal terecht waarbij ik opgenomen geweest ben en waarbij ik later een intensieve behandeling van een jaar ben gaan volgen. Die behandeling is inmiddels achter de rug en ik ben bezig om mijn leven stukje bij beetje weer op te pakken. Ik werk inmiddels negen uur in de week en daar ben ik heel blij mee, maar het werk wat ik nu doe is op een kantoor en daar ligt niet mijn hart. Het is daarom heel fijn dus dat ik daarnaast ook twee keer per week vrijwilligerswerk kan doen in de gehandicaptenzorg. Daarnaast bezoek ik een oudere vrouw uit mijn kerkelijke gemeente via de vrijwilligerscommissie en ben ik plasmadonor.”

Hoe ben je in aanraking gekomen met vrijwilligerswerk?

,,Eigenlijk doe ik van jongs af aan al vrijwilligerswerk. Toen ik jonger was heb ik bijvoorbeeld voor verschillende doelen gecollecteerd. 

Op mijn achttiende ben ik gestart als bloeddonor waarbij ik later de switch naar plasmadonor maakte. Veel familieleden waren op dat moment actief als bloeddonor en ook zag ik bij de bevalling van mijn zus hoe nodig het kan zijn om bloed te krijgen.  Als bloeddonor mag je als vrouw drie keer per jaar bloed geven. Als plasmadonor kan je vaker geven en ik deed dit ongeveer één keer per maand. Hier ben ik twee jaar geleden mee gestopt, maar ik heb me inmiddels weer aangemeld om dit opnieuw op te pakken.

Toen mijn contract in de gehandicaptenzorg tijdens mijn ziekteperiode afliep heb ik contact opgenomen met een andere locatie of ik bij hen wat zou kunnen betekenen als vrijwilliger. Daar was ik van harte welkom om op een dagbestedingsgroep één keer per week te assisteren en dat doe ik nog steeds. Ook ben ik in januari gestart als vrijwilliger op de groep waar ik eerst werkzaam was. Totdat ik een baan vind die bij me past doe ik met veel plezier het vrijwilligerswerk. Daarna hoop ik het nog steeds te blijven doen, al zullen het dan minder uren zijn.”

Op welke manier doe je vrijwilligerswerk?

,,Binnen de gehandicaptenzorg doe ik dus vrijwilligerswerk op twee locaties. Op woensdagmorgen ga ik altijd naar een dagbestedingslocatie waar de deelnemers losse thee inpakken. Vaak zit ik naast twee cliënten die dan beiden bezig zijn met een stukje van het inpakproces. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de thee afwegen, het dichtdoen van doosjes of stickers plakken. Ik werk zelf gewoon mee en stuur hen ondertussen aan. Het is fijn om zelf gewoon mee te werken en niet als een soort politieagent aanwijzingen te geven. Bij sommige cliënten is het belangrijk om klein te denken als het gaat om hun bijdrage en doe je het vooral samen. Ik geniet ervan om dan te zoeken naar een manier waarop ook zij mee kunnen werken. Het is heel mooi om te zien hoe zinvol cliënten zich voelen over het werk wat ze met elkaar verzetten. Met hun werk doen ze ertoe en deze thee word gewoon verkocht bij bijvoorbeeld de Jumbo of de Albert Heijn.

,,Elke week vraagt één van de cliënten: ‘kom je volgende week donderdag weer?”

Op donderdagavond ben ik altijd te vinden op mijn voormalige werk. Dit is een woongroep van zeven bewoners voor cliënten met een ernstig verstandelijke beperking. Als ik binnenkom ben ik een halfuurtje te vinden in de huiskamer. De begeleiders zijn dan vaak al bezig met het naar bed brengen van de eerste cliënten. Zelf ga ik dan vaak even aan de eettafel wat doen met één of twee bewoners. We leggen samen een puzzel, maken een kleurplaat of gaan bijvoorbeeld aan de slag met strijkkralen. Nu het weer langer licht is ‘s avonds neem ik ze ook wel eens mee naar buiten en gaan we een rondje wandelen of samen fietsen op de duofiets. De duofiets is favoriet en bewoners genieten van die individuele aandacht. Daarna doe ik altijd twee bewoners in bad. De eerste bewoner help ik altijd met een tillift. Bij de tweede bewoner is dit niet nodig. Een verschil is ook dat ik met de één honderduit kan kletsen terwijl de andere bewoner niet kan praten. Het is dus afwisselend genoeg en ik probeer te zoeken naar wat zij nodig hebben. Leuk is dat het bad ook lichtjes heeft, dat ik muziek op kan zetten en dat er zelfs de mogelijkheid is om de bubbels aan te zetten. Op deze manier kan je van het badderen echt een ontspannende activiteit maken. Elke week vraagt één van de cliënten: ‘kom je volgende week donderdag weer?” Als ik de tweede bewoner in bad heb gedaan ga ik samen met hem nog wat drinken in de huiskamer en ik breng hem daarna ook naar bed. Het is mooi dat we dan samen op het randje van zijn bed nog uit zijn dagboek lezen en samen bidden.”

Aan welke ervaring moet je nog weleens denken?

,,Soms word ik ook gevraagd om mee te gaan naar een zangavond. Een poosje geleden ging ik met een bewoner naar een psalmzangavond. De collega die die avond aan het werk was kon niet weg van de groep omdat er ook cliënten waren die niet mee konden naar de desbetreffende zangavond. De bewoonster had die avond volop genoten en als ze me nu ziet herinnert ze het zich nog steeds en vertelt ze op haar manier dat we daar samen zijn geweest.”

Hoe haal je voldoening uit vrijwilligerswerk?

,,De voldoening haal ik vooral uit het contact met de cliënten; het zit voor mij in de kleine dingen. Als ik hen zie genieten, word ik daar zelf ook blij van. Maar heeft een cliënt veel spanning dan vind ik het ook mooi om te zoeken naar hoe ik toch kan aansluiten. Als diegene dan iets ontspant als hij/zij in bad zit dan geeft me dan ontzettend veel voldoening. Ze laten mij ook blijken dat ik belangrijk voor ze ben. Een knuffel bij binnenkomst, de bevestiging vragen of ik de week erop er ook weer hoop te zijn, maar ook gewoon de glimlach op hun gezicht als ik wat voor hen kan betekenen.”

Wat is je drijfveer?

,,Het vrijwilligerswerk in de gehandicaptenzorg ben ik gaan doen doordat ik op dat moment niet kon werken. Ik genoot van het contact met de cliënten in mijn werk en ik wilde dat contact blijven behouden. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik toen de stap naar vrijwilligerswerk heb gezet. ”

Waarom zou je anderen aanraden om vrijwilligerswerk te doen?

,,Ook al werk je wel gewoon, ook dan kan vrijwilligerswerk een meerwaarde zijn. Als vrijwilliger kan je vaak voor een organisatie net dat beetje extra betekenen. Werk dat niet gedaan kan worden door betaalde krachten maar dat er wel toe doet. Zelf ben ik ervan overtuigd dat je juist doordat je er niet voor betaald er extra voldoening uit kan halen. Of je nou vrijwilligerswerk doet in de kerk, in de ouderenzorg of in het organiseren van een verkoping of het geven van bloed; voor iedereen is er passend vrijwilligerswerk.”

,,Het is goed om bij jezelf na te gaan waar je voldoening uit kan halen en waar je kwaliteiten liggen.”

 Welke tips geef je om vrijwilligerswerk te vinden dat bij je past?

,,Het is goed om bij jezelf na te gaan waar je voldoening uit kan halen en waar je kwaliteiten liggen. Maar denk ook weer niet zomaar dat je iets niet kan. Je hoeft bijvoorbeeld niet in de gehandicaptenzorg gewerkt te hebben om er vrijwilliger te worden. Daarnaast zijn er elk jaar de NL- doet dagen waarop je eenmalig als vrijwilliger aan de slag kan. Deze dagen kan je ook gebruiken om te ontdekken of iets je ligt. En soms moet je het ook gewoon proberen. Ik ben ook een jaar vrijwilliger geweest in de ouderenzorg. Daar kon ik niet de voldoening uithalen die ik wel kan vinden in de gehandicaptenzorg en daar ben ik uiteindelijk mee gestopt. Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn. Ik heb tenslotte de keren dat ik wel bent geweest ook een bijdrage geleverd. Informeer gewoon eens om je heen of er een vrijwilliger nodig is en wie weet pas jij daar wel!”

Bron foto’s: Liannefotografie

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *