VEILIG ZIJN

De Dikke van Dale beschrijft veilig als vrij van gevaar of beschermd zijn tegen gevaar. Toen de studentenpsycholoog de bevrijdende de woorden uitsprak ‘je bent overspannen of zelfs burn-out’ zakte de grond onder mijn voeten weg. Het voelde alsof ik in één klap al mijn zekerheid en veiligheid kwijt was. Ik vertrouwde mijn eigen lichaam niet meer, ik kon niet meer presteren op het niveau dat ik gewend was en mijn vriendenkring dunde uit. Om eerlijk te zijn, was ik ook boos op God. Boos, omdat ik Zijn wegen niet begreep. Boos, omdat ik gestript werd van wie ik dacht te zijn. Boos, omdat ik toch helemaal geen tijd had om ziek te zijn. Ik voelde me bij God ook niet veilig. Ik las indertijd vaak de tekst uit Mattheüs: ‘Kom tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven.’ Een tekst die veiligheid uitstraalt, maar die ik niet kon grijpen.

Ik voelde me alleen veilig bij mijn toenmalige vriend. Vanaf het moment dat ik besloot om alle stekkers eruit te trekken, stond hij klaar voor mij. Hij haalde de boodschappen, kookte het avondeten en hielp mij met mijn schoolwerk als het niet lukte om zinnen te formuleren. Hoe langer ik thuis zat, hoe ongelukkiger ik me voelde. Ik werd nog bozer op God. Ik las twee keer per dag de bijbel, luisterde naar preken en naar praise, maar er veranderde letterlijk niks. Ik ging steeds meer twijfelen aan mijn relatie en vandaag, precies een jaar geleden, maakte ik het uit met mijn toenmalige vriend. Ik maakte het besluit voor mij: ik had ademruimte nodig. Ik wilde niet langer een vriendinnetje zijn die nergens mee naar toe kon, alleen maar in bed lag en niet meer was wie ze dacht te zijn. In één klap verloor ik het kleine beetje veiligheid dat ik nog ervoer.

Ondanks dat het een verdrietig moment was, was het hét begin van een verandering van binnenuit. Ik gunde mezelf eindelijk de tijd om te herstellen en mezelf te herontdekken. Ik besefte dat ik met een quick fix nergens zou komen. Ik deed zo mijn best, maar iets werkte er niet. Ik kan me nog goed herinneren dat ik op een thema-avond was met het thema ‘tot rust komen bij God’ en dat ik toen schreeuwde naar God: ‘Wat kan ik nog meer doen? Waar bent U?’ Vanaf dat moment ging ik mezelf bevragen, ging ik de diepte in, ging ik de veiligheid in mezelf en bij God zoeken. Een gevoel van veiligheid ontstaat eerst bij God, dan bij jezelf en vervolgens bij de ander. Voel jij jezelf veilig?