
DROMEN VAN EEN BESTSELLER
Ze heeft een eigen tekstbureau, kan verdrinken in romans over de liefde en weidt liever niet teveel uit over haar geliefde huispak. Vandaag deelt Daniëlle meer over haar leven tussen de boeken.
Hoe ziet jouw perfecte zaterdag eruit?
,,Nogal saai eigenlijk, want het liefst slaap ik uit en zit ik de rest van de dag thuis. In het gezelschap van mijn onmisbare wederhelft, mijn laptop, om samen te schrijven aan een boek. Nog perfecter zou zijn als ik dan vervolgens hele perfecte teksten schrijf waaraan ik niets meer hoef te sleutelen. Maar dat is misschien wel weer saai, dus iets minder perfect, is ook goed. Dan is er nog wel een herschrijfronde nodig, maar ach… dat houdt me van de straat. O ja, geen perfecte zaterdag zonder mijn good, old huispak. (Daar weid ik verder maar niet over uit, want het verkeert inmiddels niet meer bepaald in perfecte staat.)”
Waar kunnen we je van kennen?
,,Mooi zou zijn als ik nu een of andere bestseller kon noemen, maar helaas… die heb ik nog altijd niet geschreven. Ik vrees zelfs dat mijn naam maar bij weinig mensen een belletje doet rinkelen. Maar ze zouden me kunnen kennen van een van mijn niet-bestsellers. Of van mijn online epistels over mijn immer enerverende vrijgezellenbestaan. Of misschien hebben ze mijn naam ergens onder een artikel in een magazine zien staan. Al zou ik dat wel echt knap vinden, want dat staat er meestal zo klein dat je er zo overheen leest. En dat geldt ook voor mijn naam in de boeken die ik heb vertaald. But you never know…”
Je hebt een eigen tekstbureau. Kun je wat vertellen over het opzetten van je tekstbureau en wat je werkzaamheden inhouden?
,,Nou, dat is eigenlijk heel simpel: je verzint een naam, gaat naar de Kamer van Koophandel, schrijft je in, zorgt dat je een laptop hebt en voilà… je kunt van start. Niet echt een spectaculair verhaal dus, maar zo ging het wel bij mij. Veel meer dan een laptop heb je ook niet nodig. Goed, een beetje kennis van de Nederlandse taal is ook wel handig, net als een goed bureau, en zonder opdrachtgevers en opdrachten begin je natuurlijk weinig. Maar als je dat hebt, kom je al een heel eind.

Mijn werkzaamheden hebben – surprise, surprise – allemaal te maken met tekst. Maar gelukkig is er nog wel een beetje variatie. Zo vertaal ik romans van het Engels naar het Nederlands, redigeer en corrigeer ik vertalingen van boeken en manuscripten, en mag ik soms voor bureauredacteur spelen. Ook doe ik de eindredactie van een mannenmagazine en ben ik webredacteur van Sestra, wat inhoudt dat ik de socialmediakanalen beheer (en vul), blogs redigeer en inplan en meer van dat. Verder schrijf ik artikelen, recenseer ik boeken (al is dat meer een vrijetijdsdingetje) en lees ik Engelse manuscripten voor uitgevers om te bepalen of ze de moeite waard zijn om uit te geven. En nu vergeet ik vast iets, maar dit geeft wel een goed beeld.”
Is het redigeren van teksten geen eentonig werk?
,,Verschrikkelijk eentonig. Maar ja, ik ben zelf ook zo eentonig als wat, dus ik denk dat we een goede match zijn. Nee, grapje. Dat laatste is wel zo, maar dat eerste vrijwel nooit, want omdat ik meestal romans redigeer, heb ik vaak de kans om heel de dag samen te zijn met de knapste en dapperste mannen, en welke vrouw wil dat nu niet? Wel een beetje jammer dat al die mannen aan het einde van het verhaal altijd voor een andere vrouw dan mij kiezen, maar dat maakt de pret van het redigeren niet minder leuk. En dat is vooral omdat ik a) dol ben op lezen; en b) van fijne (en zinnige) teksten en mooie zinnen houd, precies waar ik als redacteur voor mag zorgen.”
Je zegt in een interview: ‘God is altijd in mijn leven geweest, maar niet altijd even aanwezig.’ Kun je hier meer over vertellen?
,,God heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Maar er was een periode waarin het niet zo goed met me ging en toen leefde het geloof helemaal niet. Ik ging nog wel naar de kerk, las uit de Bijbel en bad, maar God werd door alles wat er speelde naar de achtergrond verdrongen en het voelde alsof Hij ver weg was. Maar dat was Hij niet, dat besef ik sinds een paar jaar. Want als ik terugkijk, kan ik alleen concluderen dat Hij me niet in de steek liet, maar voor me zorgde. Dat Hij uit alles wat ik heb meegemaakt iets goeds heeft laten voortkomen, want Hij heeft me zo veel gegeven. Daar ben ik Hem heel dankbaar voor. “
Wat zijn je dromen voor de toekomst?
,,Tja… die bestseller, hè. (Al vrees ik dat dat eerder een utopie is dan een droom.) Nee, zonder gekheid, ik zou nog weleens een roman willen schrijven. Maar tot nu toe heb ik nog geen idee waarover. Mijn leven is te saai om inspiratie uit op te doen, mijn duim is te dun om zo veel interessants uit te zuigen en ik heb veel te weinig ervaring met de liefde om iets romantisch te kunnen schrijven. En daarbij, het lijkt me zo enorm veel werk… ik word al moe als ik eraan denk. Dus ik denk dat ik het liever bij een droom houd. En verder? Tussen ons gezegd: stiekem droom ik van een boekenheld voor mezelf. Zo’n knappe marinier als uit Hart op het spel, of een stoere agent als uit de thrillers van Steven James. Of een ruige kolonist, een charmante jonkheer of een spetter van een advocaat, zoals in Lulu’s Café. Maar als ik de komende jaren gewoon veel boeken mag schrijven die anderen inspireren om God te zoeken of hen helpen in hun geloof… nou, dat lijkt me een prachtige droom!”


Eén reactie
willemke wieringa
Van deze kant(en) kende ik je nog niet Daniëlle. Ben het helemaal met je eens, redigeren is leuk, niks eentonigs aan. En inderdaad, zelf schrijven is nog leuker.