WONDERLIJK

‘ Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken; ook weet mijn ziel het zeer wel. ‘

Psalm 139 vers 14

Daar ligt ze dan, als klein hoopje mens. Prachtige ogen die schitteren en kleine vingertjes die ze rustig naast zich heeft liggen. Met een glimlach loop ik de kamer uit. Wat een wondertje.

David looft God in psalm 139. Hij dankt God omdat Hij Degene is Die hem wonderlijk maakte. Heb je er weleens bij stil gestaan? Je ogen die om de aantal seconden automatisch knipperen, je zenuwen die zorgen dat je wordt gewaarschuwd als er iets schadelijks plaatsvindt rondom je lichaam en om nog maar te zwijgen over je stem waarmee je God kan loven, je neus waarmee je de lekkerste gerechten kunt ruiken en je ogen waarmee je al het moois om je heen kan bekijken. Je bent een wonder.

Misschien voel je je niet altijd een wonder. Denk je veel na over hoe anderen je zien, over wat je identiteit eigenlijk is. Baal je van jezelf omdat je haar niet zit zoals je zelf wilde. Of schaam je je voor iedereen die je tegen komt nadat je in de regen hebt gefietst zonder paraplu. Dit wil ik je meegeven: zie jezelf niet als iemand die zichzelf moet bewijzen of het niet waard is. Zie jezelf als Gods wonder, vanuit Zijn ogen. Hij is het waard om gedankt te worden voor de wonderlijke manier waarop Hij ons maakte tot wie we nu zijn.

Luister het lied ‘Wonderlijk’ van Sela. Waar kan je God voor danken na het luisteren? Schrijf het op.

Tekst: Hanna Kater // Beeld: Anne-Wil van der Waal