CREËREN
Het is dinsdag 8 augustus 2019. Aangezien ik het overzicht met afspraken langzaam aan het kwijt raken ben, ga ik mijn planner bijwerken. Ondertussen spreek ik met een vriendin af om volgende week donderdag naar de spa te gaan; het is dan 15 augustus. HO STOP, wacht, wat? 15 augustus alweer?
Ineens word ik overvallen door het gevoel dat ik nog éven MOET genieten van de zomervakantie. Volgende week is de laatste week voordat de introductieweek weer begint en ik had me vrijwillig aangeboden om de fractie te helpen tijdens deze week. Begrijp me niet verkeerd… ik vind het heerlijk om die dag te helpen, maar ik had niet voorzien dat het al zo snel zou zijn. De tijd van energie voor 10, relaxen tot de max en tijd indelen zoals ik wil, komt ten einde. Toen ging het lichtje branden: je mag en kan je leven inrichten zoals jij dat wil. Je kunt je eigen leven creëren. Ik deelde hierover een post op Instagram, omdat ik denk dat werken ondergeschikt is aan je doel op aarde. Ik kan me niet voorstellen dat God van ons verlangt dat we iedere dag moe van het werk komen en geen energie meer overhebben voor onze vrienden, familie en hobby’s. Ik denk dat je na een volle dag nog steeds vol energie kan zijn, positief mag zijn, kunt groeien en genieten. De slingers ophangen, is niet alleen voor in de zomervakantie. De slingers ophangen, mag iedere dag.
Een van mijn lieve volgers stuurde me toen een bericht met de vraag: ‘maar God creëert ons leven toch? Die vraag zette me aan het denken. Ik kwam toen tot het volgende antwoord voor mezelf. God heeft ons uniek gemaakt; ieder van ons heeft Hij dromen, talenten en passies gegeven en bepaalde eigenschappen waardoor wij het beste tot ons recht komen om ons doel op aarde te bereiken. Het is aan ons die kansen te benutten; te investeren in de ontwikkeling ervan en er echt iets mee te doen. God gaat zich niet opdringen aan ons, maar Hij zal ons wel sturen en leiden. Als wij een andere kant opgaan, dan zal Hij de situaties gebruiken om Zijn plan voor ons leven helder te krijgen. Soms weet je het meteen en de andere keer weet je het later. Ik kan me niet voorstellen dat het Zijn plan is dat we ons te pletter werken, dat we geen energie meer hebben om een levend voorbeeld te zijn en dat we ongelukkig zijn. In die zin hebben we een keuze. God hielp ons wel een handje door de rustdag te scheppen; een dag om samen te zijn, naar de kerk te gaan en tot rust te komen. Maar héé, als ik eerlijk ben, zijn er zondagen dat ik heb gewerkt (studeren, maar ook weekendbaan). Nu ik dit op papier zet, denk ik aan de gelijkenis van de talenten in de bijbel. Waar de moraal van het verhaal is dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor hetgeen je gegeven is. Als je je dromen, talenten en passies volgt (en erop vertrouwt dat God die in je heeft gelegd), dan zie ik dat als je leven creëren. Je neemt je verantwoordelijkheid en je leven is in lijn met Gods plan voor jouw leven. Als je om wat voor reden dan ook je dromen, talenten en passies niet volgt, creëer je ook je leven. Het leven zal wellicht hobbeliger zijn. Zo was het bij mij in ieder geval; ik veranderde in een schaap in de kudde (die de maatschappij heet). Ik vervreemde van mezelf, ik kwam stil te staan en (her)ontdekte mijn dromen, talenten en passies. Met een omweg kwam ik op de plek waar God me wilde hebben. Kunnen we ons leven zien als een door God gegeven kleurplaat? Als we uitschieten, dan gebruikt God de uitschieter om alsnog binnen de lijntjes te kleuren. Betekent dat dat we binnen de lijntjes mogen creëren, investeren, ontwikkelen en groeien?
