LACHEN IN DE BIJBEL

Toen ik dit onderwerp las, moest ik even nadenken. Want waar in de Bijbel gaat het over lachen? Weet jij het zo snel? Wij lachen vaak heel wat af met vriendinnen, maar in de Bijbel lijkt er maar weinig gelachen te worden. Het lijkt misschien ook niet zo te passen in de Bijbel. Lachen heeft namelijk iets gemakkelijks en de Bijbel is juist zo’n ernstig boek. In deze column wil ik kort wat zeggen over een paar plekken in de Bijbel waar wordt gelachen. Want direct of indirect, het gaat in de Bijbel zeker over lachen!

Of Jezus gelachen heeft, kunnen we in de Bijbel niet rechtstreeks vinden. Dat wil alleen niet zeggen dat Jezus niet gelachen zou hebben. Wanneer Jezus spreekt over de gelijkenis van de koninklijke bruiloft, valt er één iemand uit de toon omdat hij het feest niet hartelijk meeviert. Denk je dat de rest van de gasten dat feest hebben gevierd zonder te lachen? Misschien is het lachen in de Bijbel wel vanzelfsprekender dan we kunnen denken.

Lachen helpt ons relativeren, ontspannen en genieten. Hebben wij het soms niet nodig om weer te lachen?

Onze Schepper heeft ons immers een lach gegeven toen Hij ons schiep. Lachen helpt ons relativeren, ontspannen en genieten. Hebben wij het soms niet nodig om weer te lachen? Even loslaten wat ons zo bezig houdt?
In Psalm 126:2 staat: ‘Toen werd onze mond vervuld met lachen en onze tong met gejuich’. Die lach vervulde de mond van de Israëlieten, toen zij terugkeerden uit de ballingschap. Ze zijn blij omdat God grote dingen heeft gedaan! Hij heeft hen gered uit de gevangenschap. De verwondering over de verlossing brengt een lach op hun gezicht.

Een ballingschap zoals de Israëlieten kenden, staat niet zo dicht bij ons. Toch denk ik dat wij ook op een bepaalde manier gevangen kunnen zitten. Gevangen in onszelf, in onze angsten en onzekerheid. Gevangen in zorgen over het komende jaar. Gevangen in onze zonden. We kunnen er enorm vast in zitten zonder dat wij er zelf uit kunnen komen.

Je kunt er misschien wel spottend om lachen, omdat het onmogelijk lijkt uit die gevangenis bevrijd te worden. Zoals Sara lachte, omdat het onmogelijk leek dat zij nog een kind zou baren. Maar het bracht haar niets verder. We leren uit Psalm 126 nog iets: God doet namelijk wat Hij belooft. Daar mag je Hem om vragen! Hij wil verlossen van zorgen, maar nog meer van zonden! Opdat je bevrijd uit de gevangenis je levensweg mag vervolgen. Geeft dat geen rust en ontspanning? Kunnen we het dan niet met Psalm 126 meezingen dat onze mond toen vervuld werd met lachen?

Je hoeft lastige dingen in je leven niet weg te lachen, want die lastige dingen blijven in deze gebroken en zondige wereld.

Ik bedoel niet te zeggen dat het leven hier op aarde vervolgens vanzelf gaat. In het vervolg van de Psalm gaat het ook over iemand die al wenend zijn weg gaat. Je hoeft lastige dingen in je leven niet weg te lachen, want die lastige dingen blijven in deze gebroken en zondige wereld. Maar toch! Toch staat er dat hij zeker zal terugkomen met gejuich!

Het komt in de Bijbel één keer voor dat God Zelf lacht. In Psalm 2 lacht Hij om hen die tegen Hem samenspannen. Misschien schrik je ervan hoe scherp dit in de Bijbel staat! Waarom zou God om hen lachen? Is het niet omdat Hij de Énige (!) is Die jou kan losrukken uit die gevangenis? Wanneer je blijft zitten in je zonde, ben jij niet de laatste die lacht…

Maar God wil jou nu, vandaag nog, een lach op je gezicht geven! Om de komende dag als vrouw toe te lachen (Spreuken 31:25). Het maakt je mooier, waardevoller. Het siert je.