
EENZAAMHEID
Toen ik enkele weken terug over eenzaamheid onder jongeren las in de krant, raakte dit me diep. Zoveel mensen om je heen en toch het gevoel van eenzaamheid ervaren! Tijd om dit taboe te doorbreken. Else is zo moedig om haar schrijfsels met ons te delen rondom dit onderwerp. Vandaag haar eerste column!
Langzaam sluit de deur zich achter me. De deur waar ik twee jaar doorheen ben gegaan. Gesloten. Ik voel me eenzaam, maar niet verlaten. Nog een keer zeg ik: ‘Dag kamer met je saaie muren, dag ellenlange uren van praten.’
Een stukje van vroeger. Nee, nog niet zo lang geleden; een stukje van vorig jaar. Toen sloot ik de deur van de kinder- en jeugdpsychiatrie. Na acht jaar van begeleiding ging ik het weer zelf doen. En ook na acht jaar van pesten, want dat is de reden dat ik daar en bij vele andere organisaties heb gezeten. God hielp mij om er weer uit te komen. Ik mocht er uit komen. Hij gaf mij de kans om een nieuw leven op te bouwen. Maar hoe doe je dat, als je nog steeds met de dingen en mensen van vroeger wordt geconfronteerd. Ik wil je meenemen in de opbouw van mijn ‘nieuwe’ leven.
Je voelt je als klein meisje dat voor het eerst in de grote wereld komt. Je weet niet waar je heen moet, en wat je moet doen. Alleen moet je alles weer opbouwen. Alleen moet je keuzes maken en alleen moet je nieuwe vrienden maken. Er is niet meer iemand die je daar bij helpt, of zegt wat je het beste kunt doen. Een pittig jaar met heel veel vallen en opstaan. Met heel veel terugvallen in het oude, het niet meer zien zitten en black-outs hebben die een week kunnen duren. Maar ook: een jaar waarin ik echt heel veel heb geleerd. Geleerd wie ik ben, hoe ik ben en wat ik kan. Nu zou je me haast niet meer herkennen in die persoon van vroeger.
Verlangen en eenzaamheid
Heb jij dat ook wel eens, dat je je alleen voelt, hoewel je omringd bent door mensen. We kunnen het ook benoemen als ‘apart’ of… ´natuurlijk verlangen´. Iedereen wil wel eens iets heel graag hebben. Dan willen we daar ook alles voor doen. Tenminste, daar ga ik wel vanuit. In de Bijbel zien we dit ook al terug komen.
Het eerste wat in me opkomt: David en Bathséba. David begeerde haar, en nam haar. Hij wilde er alles voor doen om haar te krijgen. Hij liet zelfs haar man doden. Nee, niet door hem echt te vermoorden, maar door hem zo neer te zetten in de strijd, dat hij als één van de eerste mannen gedood zou worden door de andere partij. Zo zou Bathséba weduwe worden, en zou David haar tot vrouw kunnen nemen. We kunnen ons spiegelen aan dit verhaal.
Om mij heen zie ik vaak mensen met vrienden. Soms heel veel vrienden. Dan denk ik: dat zou ik ook willen. Nu pas krijg ik de behoefte aan vrienden. Nee, ik heb ze nooit gehad, dus echt weten wat dat is? Geen idee. Ook dit kan ik toevoegen aan de opbouw van mijn ‘nieuwe’ leven, waar ik nu mee bezig ben. Van binnen voel je een steek van pijn, en van verlangen. Ik heb vaak, en dat doe ik nog steeds, gebeden om vrienden. Echte vrienden. Moeilijk hè, om je vast te houden aan de tekst: God verhoort op zijn tijd.
Waarde van de vriendschap
Waar zou jij voor kiezen, echte vrienden of vrienden voor even? Christelijke of niet-christelijke vrienden? Ik denk dat we dat ons, als christen, ook moeten afvragen. Kun jij achter je geloof staan als iemand jou mee vraagt naar bijvoorbeeld een feestje, waarvan je weet dat je er niet hoort. Hoe laat jij je geloof blijken.
Lieve lezer, wil jij bidden voor de mensen die zich eenzaam voelen? Voor de mensen die net als ik, uit een traject komen en zich op dat moment heel alleen voelen, en voor je eigen vrienden?
__________________________________________________________________________
Beeld Bernice de Wind // Tekst: ,,Mijn naam is Else Grootenboer (17) en ik woon op het mooie Flakkee. Sinds kort ben ik de nieuwe columniste voor Fleurrijk. Nu al schrijf ik met veel plezier de columns. Graag wil ik je meenemen in de opbouw van mijn ´nieuwe´ leven. Daarnaast zit ik ook gewoon nog op school; op het Hoornbeeck College in Rotterdam volg ik de opleiding Bedrijfsadministratie en Assistent Accountant, dus hier kun je mij ook wel eens tegen komen.”


Eén reactie
Marijke
Sterke meid!
Moedig van je om dit te delen!
Fijn dat je weer zover bent om opnieuw te beginnen!
Met mensen val je vaak om, maar wie op Hem vertrouwd,
Op Hem alleen ziet zich omringt door Zijn weldadigheen!