BOOS OP GOD?

Je bent verkeerd behandeld, je bent gekwetst, je bent bedrogen, je voelt je verloren, je voelt je alleen en je bent boos op God.

Als er negatieve dingen gebeuren in je leven kan het voelen alsof God niets om je geeft. Je vraagt je af waarom God niet ingrijpt wanneer Hij dat zou kunnen doen. Hoe kun je Hem ooit vertrouwen? Mensen zeggen toch altijd dat Hij van je houdt? Misschien begin je zelfs te twijfelen of Hij wel echt bestaat. 

Het is oké om te twijfelen aan de weg die jij moet gaan, aan de weg die mensen van wie je houdt af moeten leggen. Zelfs mensen in de Bijbel zoals koning David, Mozes en Habakuk twijfelden er niet aan om aan God te uitten hoe ze zich voelden. David vroeg aan God hoelang het nog moest duren en of God van plan was om Zich altijd te verbergen. De profeet Habakuk huilde het: ‘Hoelang moet ik nog om hulp schreeuwen terwijl U niet luistert?’ Toen Mozes Israël naar hun thuisland leidde en ze alleen maar aan het klagen waren zei hij tot God: ‘Waarom hebt U Uw dienaar kwaad gedaan en waarom heb ik geen genade gevonden in Uw ogen, dat U de last van heel dit volk op mij legt?’

Er is een verschil tussen de boosheid die we in ons dragen te uiten aan God of boos zijn op God. Het eerste is niet erg, het tweede wel.

Deze bekende Bijbelse personen waren niet ongevoelig voor het lijden en ongerechtigheid. Ze waren eerlijk over hun gevoelens, maar erkenden ook dat God heilig is en dat Zijn wegen altijd boven onze wegen gaan. Er is een verschil tussen de boosheid die we in ons dragen te uiten aan God of boos zijn op God. Het eerste is niet erg, het tweede wel.

Nou denk je misschien: ‘Aline, jij hebt makkelijk praten, ben jij dan nooit boos op God?’ En als ik heel eerlijk ben moet ik zeggen dat ik vroeger ook boos ben geweest op God. Op de momenten waarin ik nieuws kreeg dat me volledig de grond in boorde. Momenten die me ontzettend alleen lieten voelen. Waarin ik me zo ontzettend leeg voelde en alles geen nut meer leek te hebben. Ik snapte het niet; hoe kon God dit doen? Waarom, waarom, waarom?

Hoe bozer ik werd, hoe verder ik van God weg raakte, maar toen ik eindelijk mijn verdriet en boosheid overgaf aan Hem merkte ik dat God zoveel rust kan geven. De makkelijkste waarheid waaraan we ons vast kunnen houden is misschien wel dat Hij ons ziet. In het midden van onze boosheid en strijd. Wanneer je ’s nachts huilend wakker ligt en het voelt alsof niemand iets om je geeft, is Hij degene die je wil troosten.

Als ik je één ding mee mag geven: God belooft dat Hij voor je zal zorgen. ‘Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u.’ Zijn juk is zacht en Zijn last is licht, dus leg al je woede en verdriet in Zijn handen: Hij zal je rust geven.

Beeld en tekst dankzij Aline Pleijsier.