ECHTE MANNEN HUILEN NIET?

Mijn vrouw is wel eens gefrustreerd, omdat ik te weinig mijn emoties laat zien. Nu moet ik toegeven dat ik inderdaad gereserveerd ben als het om emoties tonen gaat. “Je mag best huilen!” zegt mijn vrouw dan. “Echte mannen huilen niet!” is mijn respons daarop. Over het algemeen zullen veel mannen het eens zijn met deze stelling. Mannen laten veel minder bepaalde emoties zien dan vrouwen dat doen. Waarom is dat eigenlijk? En waarom verschillen mannen en vrouwen van mening als het gaat om het tonen van emoties? Ik heb besloten om mezelf wat dieper te onderzoeken om de bron hiervan te achterhalen. Hiermee hoop ik helderheid te scheppen over de stelling dat echte mannen niet huilen.

Na wat dieper gegraven te hebben, denk ik dat er een aantal redenen of verklaringen is waarom echte mannen niet zouden huilen. Bijbels is het mijns inziens vrij makkelijk te onderbouwen. De man is geschapen door God en de vrouw is uit de man geschapen tegenover de man tot hulp. Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar hebben een andere rol. Dat verschil in rol brengt ook verschil in vaardigheden, karakter, emoties etc. met zich mee. Later in deze column meer over de emoties in het licht van deze verschillende rollen voor man en vrouw. Hierop door redenerend vinden we de oorsprong van ‘echte mannen huilen niet’ terug in het DNA van de mens. Oftewel het is ten diepste biologisch bepaald. De man wordt gezien als leidend persoon door zijn omgeving. De vrouw en kinderen verwachten dat de man beschermt, voorziet in onderhoud, leiding geeft in met name de moeilijkere situaties. Met andere woorden, de man heeft als rol hoofd van een gezin te zijn. De vrouw heeft een hele andere rol. De man en kinderen verwachten van de vrouw dat ze de man bijstaat in alle situaties als steun en de kinderen in liefde opvoedt en verzorgt. Beide hebben ze een belangrijke rol te spelen. De vrouw een meer empathische en verzorgende rol, de man een meer leidinggevende en voorbeeldige rol.

Bij deze verschillende rollen horen verschillende karaktereigenschappen. Krachtig, mentaal sterk, besluitvaardig, nuchter, voorbeeldig, resultaatgericht zijn enkele goede eigenschappen voor een leidinggevend persoon. Huilen kunnen we niet in deze rij plaatsen. Huilen staat voor hulpeloosheid. Als leidinggevend persoon hulpeloos zijn, is zo ongeveer het slechtste wat je kan overkomen. Laten we eens een extreem voorbeeld nemen, want dan worden deze cruciale emoties het duidelijkst zichtbaar. Een commandant staat aan het oorlogsfront in de tweede wereldoorlog. Voor hem ligt de vijand met een overmacht te wachten om aan te vallen. Achter hem liggen de dorpen vol kwetsbare vrouwen en kinderen die beschermd moeten worden. Hij moet zijn manschappen het slachtveld op leiden waar alle kansen tegen hem gekeerd zijn. Wat is het laatste wat deze commandant moet doen? Huilend voor zijn manschappen instorten! Zijn manschappen kijken tegen hem op voor steun en troost. Hij moet sterker zijn dan iedereen en als eerste het slachtveld oprennen om het voorbeeld te geven. Hij mag van binnen huilen, maar vanbuiten moet hij sterker zijn dan ooit, anders is de oorlog verloren voordat deze begonnen is. Mannen zijn biologisch aangelegd om die rol te spelen die in elke leidende situatie vraagt om een rots in de branding. Met een ‘echte’ man wordt een ‘sterke’ man bedoeld en daarom zullen mannen veel minder deze emotie laten zien.

Maar huilen is helemaal geen slechte emotie zul je zeggen. Dat klopt! Huilen is een emotie die van levensbelang is. Iemand die huilt geeft op een primitieve manier aan dat hij bijstand, hulp of troost nodig heeft. Daarom huilen kinderen ook vele malen vaker, omdat ze niet de communicatieve vaardigheden hebben om hun verdriet, angst, pijn of hulpeloosheid onder woorden kunnen brengen. Vrouwen hebben een hormoon dat drempelverlagend en mannen een hormoon dat drempelverhogend werkt voor huilen. Ook weer biologisch bepaald dus. Huilen is voor de mens dus gezond, maar niet in het licht van de leidinggevende rol van een sterke man.

Is elke man die huilt dan een zwakke man? Nee absoluut niet. Er zijn mannen die meer mannelijk zijn en er zijn mannen die meer vrouwelijk zijn. Dit gaat ook op voor vrouwen. Als je in je eigen omgeving een rol aan kan nemen die past bij jouw karakter en verantwoordelijkheid voor je omgeving, maakt het weinig uit hoeveel je huilt. En niet in elke situatie hoef je als man de sterkste te zijn. Zeker in een intieme omgeving met mensen die je echt goed kent, is emoties tonen wenselijk. En de maatschappij is tegenwoordig anders dan in het verleden. Vrouwen zijn ook steeds meer zelfvoorzienend en spelen vaker een leidinggevende rol. Veelal omdat de omgeving dit van ze vraagt. Mannen worden ook steeds vaker uit hun leidinggevende rol gehaald. We kunnen ons afvragen: wie is er echt gelukkiger van geworden? Onderzoek wijst uit dat vrouw over het algemeen het gelukkigst is als ze thuis haar kinderen kan verzorgen, terwijl de man het gelukkigst is als hij zijn gezin kan onderhouden als kostwinnaar. Laat je vriend of man daarom soms zijn tranen inhouden als hij dat wil, want daardoor voelt hij zich meer een ‘echte’ man.