VOORNEMENS OF VOORBEREIDING?

Denkend aan de blog die ik voor Fleurrijk moet schrijven blader ik door mijn geliefde gedichtenbundel Domweg gelukkig, in de Dapperstraat, waarin de bekendste Nederlandse gedichten verzameld zijn. Dan herinner ik me dat ik juist in deze bundel ook het gedicht met de titel Nieuwjaarslied heb zien staan… Snel zoek ik achter in het boekje naar deze titel en even later lees ik de bekende woorden: ‘Uren, dagen, maanden, jaren / vliegen als een schaduw heen’…

Ik hoor je bijna denken: dit is toch juist hét lied voor oudjaar? Ik dacht precies hetzelfde. En toch, als je wat aandachtiger leest, blijkt de titel recht te doen aan de inhoud.

Zeker, dit lied spreekt over het verleden, over wat geweest is. Maar nog meer spreekt dit oude lied – het is geschreven rond 1800 – over de toekomst:

Welk een ramp mij hier ook nader,

‘k Vind in U mijn rustpunt weêr.

Hoe zie jij de toekomst tegemoet? Een nieuw jaar, nieuwe kansen? Ga je je roer omgooien? Zoals ieder ander heb ik ook goede voornemens waarmee ik overeind probeer te blijven op de levenszee. Maar in de hectiek tussen de feestdagen door vraag ik me af: waar ligt mijn rustpunt? Op welke navigatie vaar ik? De regels die hierboven staat spreken van een grote zekerheid. Een zekerheid die niet is te vinden in voornemens, hoe goed die ook mogen zijn. Deze zekerheid is alleen te vinden in het Rustpunt Jezus Christus. Zijn geboorte hebben we net herdacht, Zijn overwinning op de dood zullen we vieren. Je leven wordt dan wat zo mooi beschreven staat in een ander couplet van dit lied:

Onder uw genadeleiding

Wordt hem deze levensbaan

Slechts ontwikkeling, voorbereiding

Tot een eindeloos bestaan.

Is jouw leven ook een voorbereiding op dit eindeloos bestaan? Bij dit streven vallen alle goede voornemens in het niet. Dat is ten slotte waarom we hier op aarde zijn: leven tot eer van God, in afwachting van die dag dat we dit volmaakt mogen doen, zonder fouten, zonder zonden.

Leef gericht op God! Laat dit je goede voornemen voor 2020 zijn, laat het méér dan een voornemen zijn: laat God je leven vullen, vervullen. Dit is immers waarom je hier bent?

Jezus geeft een toekomst, heeft dé toekomst:

Dat de tijd hier ‘t al verover’,

Aan geen tijdperk hangt mijn lot.

Gij, Gij blijft mij altijd over,

Gij blijft eindeloos mijn God!