FAMILIENIEUWS
‘Dan vertellen we het in week 10 aan mijn familie en daarna ook aan jou familie en…’, ratelt mijn vrouw aan één stuk door. ‘Wacht even, we vertellen het pas na week 12 aan de familie en waarom eerst aan jou familie?’ breng ik er tegenin. Dat wordt een flinke discussie in het voordeel van mijn vrouw. Ze mag dan nog geen symptomen van hormoonschommelingen hebben, maar in een discussie heeft ze altijd het voordeel van de twijfel. ‘Als we nu wachten tot na de 10-wekenecho, dan weten we zeker of alles nog goed gaat’, opper ik. Ha, logica, daar kan ze niet tegenop! ‘Nee!’ is het korte respons. Logica kan dus ook de prullenbak in tijdens een zwangerschap.
Gelukkig woont haar familie niet in de buurt en laat de agenda geen ruimte voor de tiende week over, dus krijg ik alsnog mijn zin. Mijn geluk kan niet op, want de 10-wekenecho blijkt ineens de 12-wekenecho te zijn. De eerste echo bleek niet helemaal accuraat te zijn met 7 weken, dus klopte onze berekening toch wel.
De 12-wekenecho is mijn favoriete echo, want waar 3 weken geleden het nog maar een bolletje was, zien we nu een kindje met armpjes en beentjes eraan. Om de paar minuten dartelt het explosief door de baarmoeder heen, wat het gevoel geeft dat je echt vader wordt. Maar hoe vertel je aan je familie dat je in blijde verwachting bent? Zondag bij je ouders op de bank, terwijl iedereen verveeld een droog biscuitje naar binnen rommelt? ‘Tjonge wat een slecht weer buiten he, trouwens, we verwachten een kindje. Iemand nog een koekje?’ Nee, dat pak je natuurlijk iets professioneler aan. Ik pak een oud shirt en schijf er groot “# Nummer 6” op. Dat is het getal van het aantal kleinkinderen inclusief ons eigen kind. Je zou denken dat het opvalt en er een lampje gaat branden. Het resulteerde vooral in vragend kijkende familieleden en vragend terugkijkende ouders in verwachting van hun eerste kind. Het blijkt een redelijke anticlimax te zijn als je moet uit leggen dat het nummer 6 gelijk staat aan nieuw leven. De volgende keer wordt het gewoon een vliegtuig met sleep over hun huis laten vliegen met de tekst “Nummer 7, we leggen het niet meer uit!”
Dit is het derde deel in de serie columns van Maarten Verloop waarin hij beschrijft hoe hij met zijn vrouw toegeleefd heeft naar de geboorte van hun eerste kind. De komende weken verschijnt er wekelijks op deze plaats een deel uit deze serie.
Beeld dankzij Willeke Terlouw Fotografie.
