NAMENSTRESS

Een spannend moment is toch wel de 20-wekenecho. Zou alles wel goed zijn met ons kindje?

Gelukkig is alles goed. Tegenwoordig kunnen ze al zoveel zien en toch ook weer niet. En ze kunnen met vrij veel zekerheid zeggen wat het geslacht van de baby wordt. Nu hadden wij al besloten dat we het niet van tevoren wilden weten. Een verrassing geeft toch wel een extra dimensie aan de bevalling en dat spreekt ons wel aan. Meestal heb je wel een gevoel wat het geslacht is. Soms gebaseerd op de meest gekke theorieën. Zelf heb ik het simpel gehouden, ik had een lichte voorkeur voor een meisje, dus zou het een meisje worden. Mijn vrouw wisselde om de paar weken van gedachten om te kunnen claimen dat ze minimaal de helft van haar zwangerschap gelijk had. Je omgeving filosofeert er ook lustig op los. ‘Je draagt het naar voren, het wordt een jongen.’ ‘Je bent veel misselijk, het wordt een meisje.’ ‘Je ziet bleekjes, het wordt een tweeling.’ Zo gek kan het gewoon, want alles is speculatie. Waar ook iedereen weleens over speculeert zijn de mogelijke namen. Mijn vrouw en ik hadden daar redelijk wat tijd voor nodig om tot een compromis te komen. Het is toch een soort meerkeuzevraag waar eigenlijk weinig foute antwoorden op te geven zijn. Het eerste systeem van willekeurig een naam roepen en hopen dat de andere schoorvoetend zou toegeven, sneuvelde al snel. Ons 2^e systeem van je eigen namen opschrijven en daarna om beurten je top 10 opnoemen eindige niet veel beter. Waar we wel goed in werden, was de meest onlogische redenen vinden om de namen van de ander af te kraken. Daarna kwam mijn vrouw met het briljante idee om de app “Tinder” de downloaden. Dat werkte al stukken beter. Ik swipete de ene na de andere naam weg en had uiteindelijk een aantal matches. Toen die matches begonnen te chatten ging ik nattigheid voelen. Navraag bij mijn vrouw leerde dat het de app “Kinder” moest zijn en dat “Tinder” de datingapp was. Goed, “Kinder” was inderdaad een handige app die hetzelfde werkt, alleen dan met namen die jij en je vrouw liken. Zelf blijf ik meer fan van “Tinder”, want dan krijg je tenminste feedback van de namen die je liket. De namen die uiteindelijk de eindstreep halen zijn nog niet in beton gegoten. Mijn vrouw en ik presteerden het om tot 2 weken voor de bevalling te blijven wisselen tussen namen. Daarmee hebben we wel de beste namen eruit gepikt!

Dit is het zesde deel van de serie columns van Maarten Verloop waarin
hij beschrijft hoe hij met zijn vrouw toegeleefd heeft naar de geboorte van hun
eerste kind. De komende weken verschijnt er wekelijks op deze plaats een deel
uit deze serie.

Beeld dankzij Willeke Terlouw Fotografie.