Schrijfsels

HET MEISJE UIT DE SEKTE

,, Ze stond minutenlang naar de vitrine te kijken. Wat een drama, kiezen. Wat nu? Uiteindelijk kocht ze een croissant gevuld met banketbakkersroom en aardbeien. ’s Avonds realiseerde ze zich pas hoe trots ze op zichzelf was. Ze was meegegaan uit haar veilige omgeving van school, was de straat overgestoken, naar het winkelcentrum gegaan en had haar eigen broodje uitgezocht. Zoveel keuzes.”  Keuzes maken kunnen voor iedereen een uitdaging zijn. Wat als je nooit hebt geleerd om keuzes te maken? Als angst de overhand heeft en iedereen elkaar in de gaten houdt? Toen Hannelore op haar zeventiende bevrijd werd uit de sekte de Gemeente Gods moest ze gaan leren wie ze zelf was. Ze was niet langer een volgeling, maar een vrij mens. 

BESMET

Als 3-jarig meisje werd Hannelore door haar ouders meegenomen naar een samenkomst in een zaaltje. Daar stond Sipke Vrieswijk, die zichzelf voorstelde als de ‘dienaar Gods’. Geraffineerd legt hij steeds meer beslag op hun leven. De rechterhand van de ‘Profeet’, Aagje Hoekstra- Folkerts, had de opdracht gekregen om gemeenteleden te ontdoen van hun ‘besmette’ huisraad. ,, Aagje raakte in haar element. Steeds vaker kwam ze onverwacht bij de leden van de Gemeente op bezoek. Telkens weer ontdekte ze occulte zaken die een geestelijke groei in de weg stonden. Het maakte haar niets uit of het kostbare familiestukken waren of objecten met hoge emotionele waarde. Besmet was besmet. Alles moest simpelweg verdwijnen, in opdracht van de voorganger.”

WANPRAKTIJKEN

Met zijn volgelingen betrok Sipke Vrieswijk een klooster in Velddriel. Kinderen werden van hun ouders gescheiden, omdat ze ‘besmet waren met demonen’. Partners werden uiteengedreven. Ook het zusje van Hannelore leek ‘besmet’. Haar zusje Noalie werd uit het klooster gezet, haar ouders leefden ook gescheiden van elkaar. Ook de vrouw van de ‘Profeet’ was vervloekt. ,, Met de Gemeente bad hij om haar spoedige dood. Meer nog: Dorrie was vervloekt. (…) Steeds een ander lid kreeg de opdracht om midden in de nacht in het pikdonker haar kamer binnen te gaan en haar een verwensing naar het hoofd te slingeren, telkens op een ander tijdstip.” De wanpraktijken in het klooster nemen toe. Straffen worden uitgedeeld, ook is er sprake van misbruik. Jarenlang woont Hannelore in het klooster en bezet angst haar leven. Totdat ze bevrijd wordt. 

HERSENSPOELING

De grote vraag die bij me op bleef rijzen was: hoe kan het dat mensen niet wegrennen van deze gruwelijke daden? Het klooster was immers geen gevangenis, ontsnappen had een uitweg kunnen zijn.  Hannelore zegt in het Algemeen Dagblad: ,, Je kunt niet fantaseren, omdat je opgroeit met het idee dat de Profeet alles weet. Dus zet je je gedachten uit.” Zelfs toen Hannelore bevrijd was uit de sekte, wilde ze terug. Het geloof dat Vrieswijk Gods Profeet was, bleef haar bezetten. ,, Dat er een geloof was buiten de Gemeente, dat er uit de Bijbel werd gelezen, dat er gebeden werd, dat er aan tafel een Bijbel werd opengeslagen, dat alles deed haar twijfelen. Ze viel terug terug op haar kindergeloof, op alles wat ze als kind geleerd had en op de basisschool had gehoord en gezien. Ze was weer Hannelore in plaats van Ruma en bouwde verder op wat ze nog wist van destijds, wat er in haar herinnering was blijven hangen.” 

GOD MET EEN KLEINE G

De sekteleiders werden opgepakt. De officier van justitie had in haar tenlastelegging de god van beide verdachten bewust met een kleine letter geschreven. Dit troostte mij als christelijke lezer bij het lezen van dit boek. Ik kan me goed voorstellen dat mensen bang worden voor God als Hij wordt afgeschilderd zoals in de sekte gebeurde. Welke bizarre ideeën mensen ook uit kunnen voeren, Hij is de Onveranderlijke. Een preek uit Jesaja 42 raakte Hannelore. ,, ‘Het geknakte riet breekt Hij niet af, de kwijnende vlam zal Hij niet doven.’ De tekst raakte Hannelore recht in het hart, de rest hoorde ze niet eens meer. Dit ging over haar. Zij voelde zich gebroken en geknakt. Er brandde ergens wel een vlammetje, een vlammetje dat ze wel wilde geloven, maar het voelde slechts als een waakvlam. Plotseling realiseerde ze zich dat er hoop was. God zag haar wel degelijk staan. Nam haar bij Zijn hand en zorgde voor haar.’’

Meer lezen over het boek? Neem dan hier een kijkje. 

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *