COMPLICATIES IN DE ZWANGERSCHAP
Elke zwangerschap heeft denk ik wel complicaties, klein of groot. Zo ook de zwangerschap van mijn vrouw. Tot week 35 gaat alles naar omstandigheden goed. Ons kind blijkt een druk kind in de buik te zijn.
Het is soms uren achtereen druk de baarmoeder aan het verbouwen, zo lijkt het. Een prachtige ervaring voor mij als man, want dat komt toch het dichtst bij communicatie met je kindje. Op de reguliere controle bij de verloskundige is er echter iets veranderd. Bij de controle van het hartje is een afwijking te horen die we niet eerder gehoord hadden. Het hartje slaat soms een hartslag over. We schrikken behoorlijk, omdat we niet weten welke gevolgen dit kan hebben voor ons kindje. Gelukkig worden afwijkingen heel serieus genomen door al het medisch personeel. We worden direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar zitten we twee uur later aan de ECG om een hartfilmpje van ons kindje te maken. Er is inderdaad een overslag in het hartritme te zien en de aanwezige arts in opleiding kan ons weinig uitsluitsel geven dan dat we morgen terug moeten komen, omdat er dan een specialist in huis is. Noodgedwongen zoeken we het internet af naar mogelijke oorzaken. Normaal geen goed idee, want alleen de horror verhalen worden op het internet veelvuldig gedeeld. Een simpele verkoudheid is op het internet al snel een dodelijk supervirus! In ons geval valt het mee en zien we dat het vaker voorkomt, maar het meestal onrijpheid van het hartje blijkt te zijn. De volgende dag gaan we enigszins opgewekt naar het ziekenhuis. De gynaecoloog bekijkt zorgvuldig ons kindje van top tot teen. “Ik kan er helaas niet voldoende op de echo zien en het lijkt erop dat uw kindje een groeiachterstand heeft’’ zegt de gynaecoloog. “Ik ga jullie doorsturen naar een academisch ziekenhuis, waar ze meer expertise hebben”. De moed zakt ons in de schoenen. We dachten na dit bezoek opgelucht naar huis te kunnen. De volgende dag zitten we in een ander ziekenhuis opnieuw naar een echoscherm te kijken met een nieuwe specialist. Het is een aardige jongeman die specialist in opleiding blijkt te zijn. Hij is erg begaan met ons en doet zijn best zo goed mogelijk uit te leggen wat wij op het scherm zien. We maken uit zijn verhaal op dat het belangrijk is dat het hartje niet gaat compenseren voor de slagen die het overslaat. Als het hartritme stabiel boven de 200 slagen per minuut komt, is dit schadelijk voor de baby. Ook als er vocht achter het hartje komt te zitten, is dit schadelijk. In dit geval is ons kindje helaas erg druk in de buik. Zo druk zelfs dat het hartritme uitschieters tot boven de 200 maakt. De specialist wil graag overleggen met het team en ons wordt duidelijk dat de mogelijkheid bestaat dat ons kindje direct geboren moet worden. We wachten in spanning af…
Dit is het zevende deel in de serie columns van Maarten Verloop waarin
hij beschrijft hoe hij met zijn vrouw toegeleefd heeft naar de geboorte van hun
eerste kind. De komende weken verschijnt er wekelijks op deze plaats een deel
uit deze serie.
Beeld dankzij Willeke Terlouw Fotografie.
Dit vind je misschien ook leuk
DE LAATSTE MOMENTEN VAN DE BEVALLING
DE STRIJD TEGEN ABORTUS
