BIDDEN IN GELOOF

Dat ik hier als een van de weinige met een hoedje zit, lijkt niet uit de maken. Dat de microfoon het even begeeft lijkt ook niet te deren. Voordat de dominee zijn preek begint zegt hij: ‘ De kosteres zegt me dat de microfoon nu vijf uur vooruit kan, dus zet je maar schrap.’ Iedereen moet even lachen. Intussen ben ik nieuwsgierig geworden naar de preek die komen gaat.

Het duurde geen vijf uur, maar wel precies lang genoeg om iets te leren wat ik het liefst nooit meer wil vergeten. De voorganger droeg ons op om niet alleen te bidden voor onszelf, onze eigen kring van mensen om ons heen, maar ook voor degenen die verder weg staan. Het klinkt heel eenvoudig en dat is het ook. Maar denk je eens even in: al die zwervers, wereldleiders, prostituees, zendelingen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ze hebben ons gebed zo hard nodig.

Ik moet denken aan de geschiedenis uit Handelingen 12. ‘Petrus dan werd in de gevangenis bewaard; maar van de gemeente werd een gedurig gebed tot God voor hem gedaan.’ (vers 5).

Petrus zit in de gevangenis. Het is nacht en zijn medediscipel Jakobus is gedood in opdracht van Herodes. Morgenochtend zal hij geroepen worden om voor te komen voor Herodes. Het lijkt een wanhopige situatie, maar de gemeente bidt vurig voor hem. God hoort het gebed. Hij zendt een engel en Petrus is bevrijd.

Tim Keller schrijft iets wat ik met je wil delen. ‘Bidden is zoiets groots dat je het overal in de Bijbel ziet tegenkomt, waar je ook kijkt. Waarom? Overal waar gebeden wordt, is God: omdat God overal is en oneindig groot is moet het gebed ons leven doordringen. ‘

Bedenk eens drie gebedspunten ( aan de hand van krantenartikelen bijvoorbeeld) waar je deze week aan wil denken in je gebed.