HET GEHEIM VAN EEN GOEDE KLANK

Dwarsfluiten is volgens Daniëlle niet alleen het beheersen van de techniek, maar ook het beléven van de muziek. Oftewel: vanuit de ontspannenheid met grote inspanning. Vandaag deelt ze haar gedachten over deze tijd, haar betekenis van het ‘wauw-gevoel’ en de mysterie van muziek.

Hoe ervaar jij deze tijd?

,,Alles lijkt even stil te staan. De fluitlessen zijn gestopt, maar in de whatsappgroep die ik heb aangemaakt voor mijn leerlingen, stuur ik regelmatig filmpjes met mooie stukken. Zo kunnen ze toch bezig blijven. De koorlessen die ik normaal twee keer per week geef, liggen ook even stil. Anderzijds brengt deze tijd mij rust. Ik vind het een bijzondere, surrealistische tijd die ik doorbreng met onze vier dochters. Zo nemen we de tijd om lekkere dingetjes te eten en bedenken we creatieve plannen. Toen deze tijd aanbrak, had ik niet zo’n behoefte om te gaan spelen. In het begin had ik mijn dwarsfluit bewust even weggelegd omdat ik even op wilde laden. Nu vind ik het juist fijn om weer met een frisse blik te spelen.”

Je bent al meer dan vijfentwintig jaar fluitiste. Wat maakt dat dit zo goed bij je past?

,,Vanaf heel jong heeft de muziek mijn hart gestolen. Toen ik blokfluitles kreeg op de lagere school, vloog ik door de lesboekjes heen. Van dwarsfluiten had ik nog geen weet. Totdat een vriendin in groep acht er een had. Ik was helemaal verkocht! Dat gevoel is altijd zo gebleven. Ik wilde het instrument enorm graag kunnen bespelen. Dat ik in deze weg van leren te maken had met hobbels, nam ik voor lief. Ik wilde spelen als een prof. Zang is mijn andere fascinatie, ik vind het mooi dat je op deze manier sneller een muzikaal verhaal kan vertellen. Als ik geen fluit had kunnen spelen, was ik zangeres geworden. Zingen is sociaal en geeft een prachtige meerstemmigheid. Toen ik eens het Nationaal Kinderkoor bezocht, voelde dit als een openbaring voor mij. Hier wilde ik meer mee doen! Kinderstemmen zijn ontwapenend; ze bieden zoveel mogelijkheden tot vorming.”

Je hebt acht jaar gestudeerd. Ooit vertelde je dat een weekendje weg niet mogelijk was. Had je al een groot verantwoordelijkheidsgevoel toen je jong was?

,,Naar mijn idee moest ik gedisciplineerd leven om het niveau te behalen dat ik voor ogen had. Om goed in vorm te zijn, is het belangrijk dat je fysiek ook goed in vorm bent. Dat leven dat ik toen geleid heb, is niet meer vol te houden nu ik een gezin en kinderen heb. Ik vind dat ik nu beter speel dan toentertijd. Wat ik toen heb geleerd, is in mijn hoofd blijven hangen. Het grote geheim van goed spelen is volgens mij vanuit de ontspannenheid mét grote inspanning. Je doet het niet fluitend. Dat je instudeert, betekent ook dat je het verkeerde kan instuderen. Ik heb ervaren dat het ontwikkelen van mijn vaardigheden met vallen en opstaan is gegaan. Je gaat niet altijd vooruit, soms zijn er ook momenten dat je even stilstaat.”

Zijn jouw man en kinderen ook muzikaal?

,,Mijn man houdt zeker van klassieke muziek, hier is hij ook mee opgevoed. Een instrument speelt hij niet, ook werkt niet in de muziekwereld. Wij hebben vier dochters: Anna (15) ), Maria (15) , Rhodé (11) en Sarah (9). Mijn kinderen zitten op mijn koor en spelen allemaal een instrument; soms is het dus even afstemmen op elkaar wanneer we gaan oefenen. Ik vind het belangrijk om mijn kinderen vrij te laten in de keuzes die ze maken op het gebied van muziek. Het belangrijkste vind ik dat het iets is dat zelf echt leuk vinden.”

Naar welke muziek luister jij zelf graag?

,,Als ik voor mijn koor ga zoeken naar een repertoire ga ik opnames luisteren waardoor ik enorm word geïnspireerd. Hier thuis vind ik het fijn om door anderen geïnspireerd te worden. Voor mijn ontspanning zet ik geen fluitmuziek op, maar muziek van Schubert bijvoorbeeld. Ik vind de zangrijke melodieën schoon en puur door de onderliggende harmonie. Zo ga ik weleens naar een grote muziekwinkel waar fluitisten komen om een masterclass te geven. Dan ervaar ik weer even het ‘wauw-gevoel’ van de fluit. Om in ontwikkeling te blijven, vind ik het belangrijk om dol te zijn op wat ik doe.”

Wat is volgens jou de verbinding tussen geloof en muziek?

,,Het is zoiets mystieks, eigenlijk is het verbaal niet uit te drukken. Om er duiding aan te geven, vergelijk ik het met de adem van de Geest. De mysterie die erin ligt maakt mij stil.”

Meer over Daniëlle? Neem dan hier een kijkje. Ook op Familystream zijn haar albums te beluisteren. 23 mei kan je haar concert met Peter Wildeman en Joost van Belzen via de livestream van de basiliek in Oudebosch volgen. Via Facebook is er op 27 juni een livestream vanuit de Sint-Jan te volgen.