‘WE VERWARREN GELUK VAAK MET SUCCES’

In het verleden kon Sarianne opkijken naar mensen die het allemaal voor elkaar leken te hebben; een goede baan, een mooie auto en de perfecte kinderen. ‘Inmiddels geloof ik daar niet meer zo in. Als je niet meer kan genieten van een bloem in de tuin, waar kan je dan nog wel van genieten? Ik hoef niet veel te hebben, maar wat ik heb moet waardevol voor me zijn.’

Kan je jezelf even voorstellen?

‘Mijn naam is Sarianne van Dalen. Samen met mijn man en vijf kinderen woon ik in Hoogeveen. Ook ben ik al jong oma geworden van een prachtig kleinkind. Ik coach, schrijf en spreek graag. Ik houd van de breedte van kerken; ik spreek bij allerlei soorten groepen. Je kunt veel van elkaar leren en daarin kan je elkaar raken. Sinds 2012 organiseer ik kloosterweekenden. Met een groep vrouwen zoek ik de verstilling en verdieping op. Toen het leven nog zo doordenderde merkte ik dat bij er veel op vrouwen afkwam. Ik merkte dat het goed was om de stilte op te zoeken, om al je zintuigen ultiem te laten werken. Waar we in het westen heel erg gericht zijn op ons denken, geloof ik dat God ons overal mee aan wil raken. Tijdens de kloosterweekenden komt er veel los. Zingevingsvragen, de mooie dingen van het leven en een stukje echt leven. Ik gebruik altijd de Bijbel bij deze weekenden, ik houd ervan om verhalen te verlevendigen.’

Je schrijft dat je geniet van de kleine dingen in het leven. Is dit een kunst die je hebt moeten leren?

‘Zeker. Ik had altijd een beeld van hoe het leven moest zijn, daardoor kon ik zo opkijken naar andere mensen die het in mijn ogen goed voor elkaar hadden. Ik dacht: als je de perfecte moeder bent, een goede baan hebt en meer dingen hebt die de wereld toewijst, zal je vast gelukkig zijn. Inmiddels geloof ik daar niet meer zo in. Als je niet meer kan genieten van een bloem in de tuin, waar kan je dan nog wel van genieten? Ik hoef niet veel te hebben, maar wat ik heb moet waardevol voor me zijn.’

‘Uiteindelijk hebben we het er allemaal mee te doen dat Gods weg de beste is. Dat betekent niet dat we geen emoties hebben.

Hoe kijk je naar materialisme?

‘Ik denk dat we geluk vaak verwarren met succes. We kunnen meegaan in de flow van het goed voor elkaar willen hebben. Ik ben er helemaal niet op tegen als mensen het goed voor elkaar hebben, dat zie je in de Bijbel ook. Belangrijker is het om jezelf de vraag te stellen: waar leef ik voor? Waarom ben ik hier en wat is mijn doel? We zijn vroeg groot gebracht met het idee dat we eruit moeten halen wat erin zit. We zien de eenvoudige dingen dan snel over het hoofd die juist zoveel waarde hebben.’

Het dagboek dat je hebt geschreven, gaat over herstel. Wat herken je hiervan in je eigen leven?

‘Zelf heb ik geen makkelijke jeugd gehad, ik ben in een pleeggezin geplaatst. Door mijn hele leven door heb ik hierdoor pijn ervaren. Ook ben ik door verschillende depressies heen gegaan. Ik heb een boek geschreven over herstel, want ik geloof dat er altijd wel herstel is voor de dingen waarin we zitten. We hebben tegelijkertijd ook te maken met de gebrokenheid van het leven. Je hoeft echter geen slachtoffer te blijven, elke dag is weer een mogelijkheid om kleine stapjes te maken. Ik weet dat er in mijn leven dingen kapot zijn gemaakt, maar ik hoef daar niet aan vast te houden. Uit deze ervaringen wil ik mijn lessen halen, de ander bemoedigen. Zonder wat ik had meegemaakt was ik niet geweest wie ik nu ben. Ik zeg niet dat ik het leuk vind, maar dat ik geloof dat God het omzet tot iets waarmee ik Hem kan dienen.’

Je schrijft over klachten uiten naar God. Voor sommigen kan dit lastig lijken. Waarom is dit toch zo belangrijk?

‘Uiteindelijk hebben we het er allemaal mee te doen dat Gods weg de beste is. Dat betekent niet dat we geen emoties hebben. Als je boosheid hebt en je denkt dat het er niet mag zijn, groeit het juist vanbinnen. Of we snijden het zover af dat het lijkt alsof we het perfect voor elkaar hebben. In de Bijbel lezen we over David die God te verantwoording roept. Eerst is hij boos of vol onbegrip, maar daarna heft hij de lofzang aan. Of het verhaal uit Marcus van een vrouw die een bezeten kind heeft. Ze zegt: ‘Jezus, heb medelijden met mij!’ God wil dat we bij Hem komen met al onze emoties. We kunnen dat nooit volmaakt, ook daarin zullen we echt verkeerde dingen doen. Als je het uit naar God, is er ruimte voor herstel. Ruimte voor vragen. God is erop gericht dat we een relatie met Hem hebben. Dat we bij Hem mogen komen als we boos en teleurgesteld zijn.’

Vanuit kwetsbaarheid mogen we bij God schuilen. Waarom vind je het belangrijk om hier meer over te delen?

‘In transparantie zit kracht en verbinding. Als je op een goede manier transparant kan zijn, ben ik daar voor. Er kan echter ook onzorgvuldig mee worden omgegaan. Als wandelcoach loop ik naast iemand, als een pelgrim die begrijpt wat de butsen van het leven zijn. Niet als hulpverlener, maar als mens. Het mag er zijn. In de Bijbel zien we mensen vallen en opstaan. Ik probeer de ander te bemoedigen en te leren inzien hoe God kan helpen in gebrokenheid. Dat wat krom is wil Hij recht maken. Aan die hoop houd ik mijn hele leven vast. Hij heeft ons mensen gemaakt om Zijn koninkrijk te verkondigen aan alle mensen, niet alleen degenen die het goed voor elkaar hebben.’

Kijk hier voor de website van Sarianne.