MIJMERINGEN VAN MOEDERS
,,Het was de mooiste tijd van mijn leven’ zegt mijn moeder soms over de kleuterjaren van mijn zus en mij thuis. Toen was dat heel gewoon: in de jaren tachtig stopte twee derde van alle vrouwen met werken als er kinderen kwamen, dertig jaar later doet slechts één op de tien jonge moeders en nog steeds geen enkele vader dat nog.’’ Margot C. Pol neemt de lezeressen van haar boek Is het al zeven uur? mee in haar belevenissen als moeder. Niet alleen dat, ze besluit ook een jaar te stoppen met werken om zich te wijden aan de zorg voor haar twee zoontjes.
Hoe zit het eigenlijk met de balans tussen werk en moederschap? Nadat ik hier een vraag over uitzette op de Instagrampagina van deze site, kwam er een verbazingwekkend grote berg aan reacties. Sommige vrouwen gaven aan dat de balans zoeken soms lastig is: ‘Je doet het, maar vaak is het niet te doen.’ Anderen kikkeren juist op van werk: ‘Ik werk 22 uur en laad dan echt even op om vervolgens een leukere moeder te zijn!’ of ‘Werken is voor mij uitrusten, terwijl ik hard werk.’ Anderen werken vanwege de financiële noodzaak: ‘Ideale situatie is thuis blijven bij de kinderen, maar helaas is dat niet altijd financieel haalbaar.’ Daarnaast benadrukken moeders ook dat oppas door bekenden enorm gewaardeerd wordt of dat de kinderopvang juist als waardevol ervaren wordt. Genoeg stof om over na te denken en over door te praten. Drie vrouwen waren bereid om hun mening te delen over dit onderwerp.
Emmy (21) omschrijft zichzelf als een ‘heel jonge en alleenstaande moeder.’ Toen ze zeventien was, werd haar dochtertje Sarah geboren. Ze wonen allebei nog bij de ouders van Emmy, waar ze meedraaien in het gezin. ,,Ik werk best veel, als ik zou kunnen kiezen, had ik wel minder willen werken. Mijn moeder past op haar als ik aan het werk ben, dus ze hoeft niet naar de opvang.’’ Aan de ene kant voelt Emmy een schuldgevoel als ze gaat werken, aan de andere kant erkent ze ook dat het fijn is om er even uit te zijn. ,,Soms geeft mijn dochter aan dat ze het lastig vindt dat ik weg ben, dat zie ik ook als een fase. Later zal ze zien dat er ook gezinnen zijn waar beide ouders in beeld zijn. Ik geloof dat wel of niet werken voor iedereen een persoonlijke keuze is.’’
,,Ik heb weleens geprobeerd om twee dagen te werken, maar toen verveelde ik me.’’ Leontien (40) is getrouwd en moeder van twee zoons (9 en 11). Daarnaast is ze manager in de zorg, waar ze teams begeleid die werken in de jeugdhulpverlening. ,,Soms heb ik het gevoel dat ik het nergens goed doe. Thuis zit ik soms nog net in de vergadering en op het werk moet ik keuzes maken om op tijd thuis te zijn.’’ Daarnaast voelt Leontien zich soms bijna schuldig naar de buitenwereld. ,,Mensen denken dat 28 uur werken en een opleiding me makkelijk afgaan.Ik krijg energie van mijn werk.’’ Leontien en haar man besloten de kinderen bewust naar de kinderopvang te brengen, naast zorgverlof dat ze opnam. ,,In Zeeland opende destijds de eerste christelijke opvang, de kinderen hebben het zo naar hun zin gehad op die plek.’’ Als ik haar vraag wanneer je een goede moeder bent, antwoordt ze: ,,Als mijn kinderen lekker in hun vel zitten, ben ik een goede moeder. Dat heeft niet te maken met er altijd zijn, maar wel beschikbaar zijn en een veilige thuissituatie bieden.’’ Als ze de Bijbel ernaast legt, leest Leontien dat de kinderen onderdeel waren van het werk dat de moeders deden. Zo wordt er over de vrouw uit Spreuken 31 geschreven over het werk dat ze doet op de akker of de kleding die ze verkoopt. Leontien voelt zich verantwoordelijk voor de opvoeding van haar zoons, zolang dat niet in de knel komt, kan ze haar werk blijven doen. ,,Vanuit je geloof hoor je dat je er moet zijn voor de kinderen, maar ik zou daar wel over door willen praten met andere moeders. Hoe geven we daar invulling aan?’’ Daarnaast is het volgens Leontien belangrijk dat we mild naar onszelf en de ander zijn. ,,Er zijn moeders die zich schuldig voelen wanneer ze niet werken. Het is juist mooi als iemand die vrijheid maakt! Ik heb zelf de keuze gemaakt om te blijven werken, het voelt dus voor mij niet als ‘moeten’. Daarnaast is het van groot belang dat je als partners keuzes maakt waar je samen achter staat.’’
Bianca (36) is getrouwd. Samen hebben ze drie jongens (15, 13 en 10 jaar oud) en runnen ze een glastuinbouwbedrijf. Dit maakt dat Bianca wel eens keuzes maakt die voor haar gevoel vaak geen keuzes zijn. ,,De balans voelt soms als een spagaat.’’ Sinds de uitbreiding van het bedrijf vijf jaar geleden werkt Bianca meer dan voorheen. Volgens haar vraagt elke fase weer een andere dynamiek, wat voor haar ook zoeken is. ,,Het is belangrijk om niet in een bepaalde fase te blijven hangen. Daarnaast moet je elkaar als partner ook in het oog houden. Wanneer het druk is, voelt ze zich weleens schuldig. ,,Soms moet er even heel veel. Dan heb ik soms het idee dat ik mijn kinderen aan hun lot overlaat. Aan de andere kant hebben we het bedrijf dichtbij en maken de kinderen hun vader meer mee omdat hij altijd in de buurt is.’’ Ook generaties terug kwam het werk in de tuinbouw zowel op de man als vrouw neer. ,,Toen de oudste werd geboren, was ik fulltime thuis. Toen ik weer ging werken, draaide ik de boel thuis makkelijker. Naar mijn idee idealiseren vrouwen het teveel om thuis te zijn. Je bent wel de hele dag bezig, maar ik merk dat ik ook andere uitdaging nodig heb. Nu geeft het bedrijf die uitdaging.’’ Ook Bianca denkt niet dat de moeders vroeger alleen met de kinderen bezig waren, maar dat het onderhouden van het gezin ook een belangrijke plek had. Ze vindt het lastig hoe ze hier tegenover moet staan vanuit Bijbels perspectief. Iedere situatie is weer anders, daarom is het volgens Bianca belangrijk om naar specifiek je eigen situatie te kijken. ,,We moeten stoppen met het veroordelen van elkaar; je weet ten diepste nooit waarom iemand bepaalde keuzes maakt. Het is belangrijk dat we staan voor de keuzes die we maken en respect voor elkaar opbrengen. Voor je een keuze maakt, is het belangrijk dat je als partners van elkaar weet dat je op één lijn zit met wat je doet. Dan kan je het ook beter aan als het even niet lukt.’’
Meer lezen over dit thema?
Is het al zeven uur? Dit boek is geschreven door Margot C. Pol. Naast haar belevenissen als moeder, die ze op een humoristische manier beschrijft, heeft ze ook het nodige naslagwerk verricht. Bijvoorbeeld over de druk die ouders ervaren, huisregels en relaties. Hier vind je meer informatie over het boek.
Vrouw Vandaag. De ondertitel luidt: terug naar Bijbelse paden, wat het boek kernachtig omschrijft. De auteurs Marieke den Butter en Wilma Samyn schrijven over thema’s als opvoeding, zelfopoffering en moederschap. Hier vind je meer informatie over dit boek.
Via deze link kom je terecht bij een artikel van het Reformatorisch Dagblad met de titel: Ouders als rentmeester van het gezin. Dit is een onderdeel van de serie Werk en Gezin (2019), te vinden via digibron.
Hebben beide ouders een even groot aandeel in de opvoeding? Of zijn vaders tegenwoordig vaker thuis en meer betrokken bij de opvoeding? Ds. Uitslag en J. Schreuders (RMU) gaan met elkaar in gesprek over de rolverdeling binnen het gezin, te bekijken via deze link.
De eerste foto is met dank aan Lieke van natuurliek.
