Recensie

DE ZWARTE KONINGIN

Als de naam Catherine de’ Medici valt, wordt de Bartholomeüsnacht niet zelden in één adem genoemd. Toen Catharina Botermans meer ging lezen over haar, kwam ze tot een verrassing. ,,De koningin-moeder die ik vond was veel complexer en veel liefdevoller dan de geschiedenisboekjes ons willen doen geloven. Dit sterkte mijn overtuiging dat onze perceptie van de ander vrijwel altijd gekleurd is door datgene wat we zelf zijn, of willen zijn.” Inmiddels ligt haar roman ‘De zwarte koningin’ in de boekhandels.

Naast haar schrijverschap houdt Catharina Botermans zich voor haar werk aan de hogeschool NHL Stenden bezig met actuele vraagstukken, waarbij het spanningsveld tussen politiek en religie ook aan de orde komt. Aan het einde van het boek schrijft ze: ,,We leven in een tijd waarin de geschiedenis voortdurend tegen het licht gehouden wordt en opnieuw geïnterpreteerd en beoordeeld. En hoewel ik het niet altijd eens ben met de scherpe randen van deze beweging, het omvertrekken van standbeelden en andere ondoordachte buitensporigheden, hoop ik dat dit boek een bijdrage is aan het besef dat elke vertelling slechts een perspectief is en alleen een accumulatie van perspectieven een benadering kan vormen van wat er echt is gebeurd.” Ze besloot het verhaal over Catherine de’ Medici in een roman te beschrijven, vanuit het perspectief van haar hofdame Fiora.

,,We leven in een tijd waarin de geschiedenis voortdurend tegen het licht gehouden wordt en opnieuw geïnterpreteerd en beoordeeld.


Wanneer Fiora in de zestiende eeuw geboren wordt, is het geen vanzelfsprekendheid dat ze later hofdame van de koningin-moeder zou worden. Wanneer haar vader bibliothecaris aan het Franse hof wordt, ontmoet de jonge Fiora Catherine de’ Medici. Ze is van top tot teen gekleed in zwart en donkergrijs, met alleen een witte kraag om haar hals. Na hun eerste ontmoeting ontvangt Fiora een brief dat verzegeld is door de koningin-moeder met het verzoek of ze haar wil vergezellen tijdens werkbezoeken buiten het paleis. Vanaf dan maakt Fiora deel uit van de hofhouding van Catherina.

,,Mademoiselle en monsieur, voor u ziet u gebakken kalfszwezeriken met pomeranensap en suiker, bladerdeeg gevuld met kalfsgehakt, gevulde tilduiven, gestoofd met gedroogde pruimen en plakken ham, in stoofvocht.” Poeders, dure parfums en schalen vol lekkernijen; het leven is vol weelde aan het Franse hof. Tegelijkertijd zit er onder de schijnbare rijkdom veel leegheid, verraad en bedrog. Fiora is niet alleen hofdame, maar ook vertrouwelinge van Catherina. Ze krijgt de opdracht om te spioneren bij haar zoon Henri III en zijn hofhouding. Door te veinzen dat ze gecharmeerd is van Emanuel Houlard, probeert Fiora een ingang te krijgen in de hofhouding van Henri III. Fiora raakt verstrikt in een web van leugens, bedreiging en spionage.

Hoe verder Fiora gaat in haar loyaliteit aan de koningin-moeder, hoe meer ze vervreemd raakt van haar geliefden en uiteindelijk zichzelf. ,,Is een mens überhaupt in staat tijdelijk geen notie te nemen van een deel van zichzelf? Ze doet alsof je gevoelens sieraden zijn die je simpelweg afdoet en vergeet, om ze daarna opnieuw op te pakken en te dragen alsof je ze nooit had verborgen.” De roman is indrukwekkend en levendig beschreven. Daarnaast geeft Botermans de’ Medici een gezicht in deze roman, waarbij vechtlust en hardnekkigheid kernwoorden zijn. Ben je benieuwd naar meer over het boek? Klik dan hier.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *