EERSTE LIEFDE
Weet je het nog? Vlinders in je buik. Vuurwerk in je hoofd. Een warm gevoel van binnen. Je eerste liefde vergeet je niet meer. Dat is precies wat Ivan Toergenjev beschrijft in zijn boek met de titel: ‘Eerste liefde.’
In de negentiende eeuw schreef de Russische Toergenjev verschillende romans, die eveneens een antwoord waren op maatschappelijke vraagstukken. Sjeng Scheijen schrijft in de Volkskrant: ,,Toergenjevs romans zijn een schitterende reis langs een wereld die toen ze beschreven werd al aan het verdwijnen was, die van de Russische aristocratie. Als jonge man had hijzelf dus in niet geringe mate bijgedragen aan de ondergang van zijn kaste, maar in zijn romans lijkt hijzelf dat proces van een afstand te beschouwen. En hoewel hij die ondergang als een vorm van vooruitgang zag, liet hij zien dat die vooruitgang ook altijd gepaard ging met verlies en pijn.’’
Het verhaal in deze roman gaat over Vladimir; een fantasierijke jongen en ontvankelijk voor alles om hem heen. Hij was zestien jaar toen er een nieuw gezin naast hem kwam wonen. Het bleek een oude vrouw met een prachtige dochter Zinaïda. Toen Vladimir haar voor het eerst zag, veranderde zijn leven. “Een schok ging door mij heen, ik verstijfde. (…) Ik zag een paar grote, grijze ogen in een levendig, bewegelijk gezicht, en dat gezicht was plotseling één en al lach, haar witte tanden glinsterden, de wenkrauwen gingen grappig omhoog… Ik kreeg een kleur, raapte mijn geweer van de grond op en, uitgeleide gedaan door een luid, maar niet gemeen geschater, vluchtte ik naar mijn kamer, liet mij op mijn bed vallen en verborg mijn gezicht in mijn handen. Mijn hart klopte in mijn keel; ik schaamde mij erg en was tegelijk vrolijk: ik was aan een ongekende opwinding ten prooi.”
Zinaïda was vijf jaar ouder dan Vladimir. Ze was grillig, flirterig en kende meer aanbidders dan alleen Vladimir. Vladimir kreeg wel op een speciale manier aandacht. Maar dat verandert. “Zinaïda werd steeds vreemder, steeds onbegrijpelijker. Op een keer kwam ik bij haar binnen en trof haar zittend op een rieten stoel, met haar hoofd tegen de scherpe rand van de tafel geleurd. Zij richtte zich op… dikke tranen rolden over haar wangen.” Vladimir ontdekt dat Zinaïda verliefd is. Maar op wie?
Toergenjev beschrijf op een vindingrijke manier de heftige gevoelens van verliefdheid en tegelijk het meedogenloze van hartstocht en liefde. De moeite waard om te lezen. Een moeite die overigens klein is, want met 108 bladzijden lees je het boekje snel uit.
