Volgens Henriëtte Pimentel was onderwijs zoveel meer dan lesjes maken of naar de juf luisteren. Ze schreef hierover: ‘Het vroolijk houden van kinderen wordt dikwijls beschouwd als een aardigheidje, zelfden als een noodzakelijk bestanddeel van toegepaste hygiëne. (…) dat jonge dartelheid door verstandige liefde beschermd, en door de opvoeding veredeld, kan worden in ieder menschenkind; vroolijkheid, de onuitputtelijke bron van geestelijke en lichamelijke kracht, die ontsmettend werkt en genezen, als de meeste beroemde en duurste badplaatsen van het buitenland.’ Vrolijkheid en dartelen, daar ontging je niet aan op de fröbelschool van Henriëtte. Op de plek waar elk tafeltje versierd werd met bloemen, werd ook verzet gevoerd tegen het regime van…